Leoluca Orlando

Leoluca Orlando
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1947
Palermo

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Leoluca Orlando (ur. 1 sierpnia 1947 w Palermo) – włoski polityk, parlamentarzysta, burmistrz Palermo i eurodeputowany, zaangażowany w działalność antymafijną.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia prawnik, absolwent Università degli Studi di Palermo. Studiował też w Niemczech i Wielkiej Brytanii. Pracował jako nauczyciel akademicki na macierzystej uczelni w Palermo, a także jako konsultant OECD w Paryżu. Był także doradcą prawnym Piersantiego Mattarelli(inne języki), prezydenta Sycylii, zabitego przez mafię w 1980.

Należał do Chrześcijańskiej Demokracji. Z jej ramienia w 1980 został radnym Palermo. W latach 1985–1990 po raz pierwszy sprawował urząd burmistrza tego miasta, podejmował działania mające na celu ograniczenie w mieście wpływów mafii. W 1992 wybrano go na posła do Izby Deputowanych XI kadencji, a rok później powrócił na urząd burmistrza Palermo.

Po odejściu z DC założył w 1991 ruch polityczny zwany La Rete, z którym przystąpił później do Demokratów Romano Prodiego. W 2001 znalazł się wśród twórców partii Margherita. W latach 1994–1999 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego, wchodząc w skład Grupy Zielonych w PE[1].

W 2000 zakończył urzędowanie jako burmistrz. Kandydował na stanowisko prezydenta Sycylii, został jednak pokonany przez Salvatore Cuffaro z koalicji centroprawicowej. W 2006 wykluczono go z Margherity, gdy wbrew oficjalnemu stanowisku partii poparł Ritę Borsellino w kolejnych wyborach regionalnych. Wkrótce Leoluca Orlando dołączył do populistycznego ugrupowania Włochy Wartości Antonia Di Pietro, obejmując w IdV funkcję rzecznika prasowego. W 2006 i 2008 z ramienia tej partii uzyskiwał mandat deputowanego XV i XVI kadencji. W 2012 ponownie został burmistrzem Palermo (reelekcja w 2017)[2], zakończył urzędowanie w 2022.

W 2024 z ramienia lewicowej koalicji AVS został posłem do Europarlamentu X kadencji[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2022-06-19].
  2. ↑ Elezioni Palermo, la quinta volta di Orlando: l’arte di annacarsi e nessuno sfidante vero. Così il sindaco ha vinto. ilfattoquotidiano.it, 12 czerwca 2017. [dostęp 2022-06-19]. (wł.).
  3. ↑ Verdi-Sinistra, ufficializzata la pattuglia di eurodeputati: entrano le ambientaliste Scuderi e Guarda. Ma i 6 finiranno in gruppi diversi. ilfattoquotidiano.it, 25 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-25]. (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]