Leonard Neale

Leonard Neale SJ
Arcybiskup Baltimore
Ilustracja
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

15 października 1746
Port Tobacco

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1817
Georgetown

Miejsce pochówku ?
Arcybiskup metropolita Baltimore
Okres sprawowania

1815-1817

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Inkardynacja

Jezuici

Prezbiterat

5 czerwca 1773

Nominacja biskupia

17 kwietnia 1975

Sakra biskupia

7 grudnia 1800

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 grudnia 1800

Konsekrator

John Carroll

Leonard Neale SJ (ur. 15 października 1746 w Port Tobacco, Maryland, zm. 18 czerwca 1817 w Georgetown, Dystrykt Kolumbii) – amerykański duchowny katolicki, jezuita, arcybiskup metropolita baltimorski w latach 18151817.

W wieku dwunastu lat wstąpił do jezuickiego kolegium w St. Omers we Flandrii. Stamtąd udał się do Brugii, a następnie do Liège i tam otrzymał święcenia kapłańskie. Po kasacie Zakonu Jezuitów w 1773 wyjechał do pracy duszpasterskiej w Anglii. Po paru latach przydzielony jednak został do pracy na misjach w Gujanie Brytyjskiej (lata 17791783). Powrócił następnie na rodzinne amerykańskie ziemie i związał się tam z byłymi jezuitami, wśród których był ks. John Carroll. W latach 18931899 pracował w Filadelfii, będąc jednocześnie wikariuszem generalnym dla stanów północno-wschodnich pierwszego ordynariusza Baltimore ks. Johna Carrolla. Od 1898 sprawował funkcję rektora Georgetown University.

Na prośbę bpa Carrolla ks. Neale został mianowany jego koadiutorem (z prawem następstwa). Ordynariusz baltimorski osobiście udzielił mu sakry biskupiej. Będąc biskupem nadal, do 1806, sprawował funkcję rektora w Georgetown. 3 grudnia 1815, po śmierci abpa Carrolla, objął sukcesję jako ordynariusz archidiecezji metropolitarnej Baltimore. Paliusz otrzymał od papieża Piusa VII w roku następnym. Z powodu słabego zdrowia wystosował petycję do Rzymu by mianowany został do pomocy koadiutor z prawem następstwa, którym mógłby być bp Cheverus z Bostonu. Ten jednak odmówił, a ostaeczny wybór padł na francuskiego ks. Ambrose Maréchala. Abp Neale zmarł jednak zanim nominacja ta została ogłoszona.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]