Leonid Nazarienko

Leonid Nazarienko
Леонид Назаренко
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Leonid Wasiljewicz Nazarienko

Data i miejsce urodzenia

21 marca 1955
Gulkiewiczi

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
–1972 SportInternat Rostów nad Donem
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1975 SKA Rostów nad Donem 55 (9)
1976–1980 CSKA Moskwa 75 (15)
W sumie: 130 (24)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1976  ZSRR olimpijska 2 (1)
1976  ZSRR 6 (4)
W sumie: 8 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1984–1986 SKA-Chabarowsk
1988 CSKA Moskwa (asystent)
1989–1992 CSKA-2 Moskwa
1993–1994 Kubań Krasnodar
1995–1997 MCzS Sielatino
1998–1999 Torpedo-Wiktorija Niżny Nowogród
2000 CSKA Moskwa (asystent)
2001 Jertis Pawłodar
2002–2003 Dinamo Machaczkała
2004–2005 Kubań Krasnodar (asystent/p.o.)
2005–2006 Spartak-MŻK Riazań
2007 Kubań Krasnodar
2008 Terek Grozny
2008 Dinamo Briańsk
2009 Jertis Pawłodar
2010 Łucz-Eniergija Władywostok
2011 Daugava Dyneburg
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Montreal 1976 piłka nożna

Leonid Wasiljewicz Nazarienko, ros. Леонид Васильевич Назаренко (ur. 21 marca 1955 w Gulkiewiczi, w Kraju Krasnodarskim, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Internatu Sportowego w Rostowie nad Donem. W 1973 rozpoczął karierę piłkarską w wojskowej drużynie SKA Rostów nad Donem. W 1976 przeszedł do CSKA Moskwa. Po otrzymaniu latem 1979 roku pęknięcia mięśnia czworogłowego stawu był zmuszony zakończyć swoją karierę piłkarską[1].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

10 marca 1976 debiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w spotkaniu towarzyskim z Czechosłowacją zremisowanym 2:2. Łącznie rozegrał 6 meczów i strzelił 4 goli.

W 1976 rozegrał 2 mecze w olimpijskiej reprezentacji ZSRR i strzelił 1 gola.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. W latach 1984–1986 prowadził SKA-Chabarowsk. Potem pracował w CSKA Moskwa na stanowisku asystenta pierwszej drużyny oraz głównego trenera drugiej drużyny. Od 1993 prowadził kluby Kubań Krasnodar, MCzS Sielatino i Torpedo-Wiktorija Niżny Nowogród. W 2000 ponownie pomagał trenować CSKA Moskwa. Potem trenował kluby Jertis Pawłodar, Dinamo Machaczkała, Kubań Krasnodar i Spartak-MŻK Riazań. W listopadzie 2007 podpisał kontrakt z Terekiem Grozny[2]. Latem 2008 zmienił klub na Dinamo Briańsk. 21 maja 2009 objął stanowisko głównego trenera Jertisu Pawłodar[3]. 1 grudnia 2009 podpisał kontrakt z klubem Łucz-Eniergija Władywostok, w którym pracował do maja 2010. W lipcu 2011 objął stanowisko głównego trenera Daugavy Dyneburg[4].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]