Leonid Parfionow

Leonid Giennadjewicz Parfionow
Леонид Геннадьевич Парфёнов
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1960[1]
Czerepowiec[2], ZSRR

Zawód, zajęcie

dziennikarz

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Leonid Giennadjewicz Parfionow (ros. Леонид Геннадьевич Парфёнов, ur. 26 stycznia 1960 w Czerepowcu, w obwodzie wołogodzkim w ZSRR) – rosyjski dziennikarz telewizyjny, reżyser, były członek Rady Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego i Praw Człowieka Prezydenta Rosji[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

W 1977 wstąpił do wydziału dziennikarstwa Leningradzkiego Uniwersytetu im. Andrieja Żdanowa, który ukończył w 1982 roku[4]. Za czasów ZSRR jego artykuły zamieszczały czołowe periodyki radzieckie takie jak: Krasnaja Zwiezda, Prawda, Moskowskije Nowosti, Ogoniok[4]. Jest jednym z twórców dziennikarskiej szkoły NTW i autorem kultowego programu publicystycznego „Onegdaj” (ros. Намедни, Namiedni)[5], który prowadził w latach 1990–2004[6]. Mówi się, że 25 listopada 2010 roku Leonid Parfionow dał wspaniały przykład odwagi cywilnej[7], gdy podczas odbierania nagrody im. Włada Listiewa oświadczył przed kamerami i w obecności wysokich przedstawicieli aparatu państwa:

W naszej telewizji o najwyższej władzy, tak jak o zmarłym, można mówić dobrze albo wcale... W każdym istotnym materiale telewizyjnym można łatwo odgadnąć cele i zadania władzy, jej nastroje, odkryć jej przyjaciół i wrogów. To nie informacja, a PR lub czarny PR wygodny dla władz. I oczywiście autopromocja...Nie mam prawa nikogo oskarżać, sam nie jestem bojownikiem i od innych nie oczekuję bohaterstwa. Ale trzeba chociaż nazwać rzeczy po imieniu[8][9]

Leonid Parfionow

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Поздравления с юбилеем принимает один из самых ярких российских журналистов – Леонид Парфёнов. Pierwyj kanał. (ros.).
  2. ↑ Парфенов Леонид Геннадьевич. Совет при Президенте Российской Федерации по развитию гражданского общества и правам человека. [dostęp 2025-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-26)]. (ros.).
  3. ↑ Члены совета – СПЧ. (ros.).
  4. ↑ a b Биография. Леонид Парфёнов. Официальный сайт. [dostęp 2015-09-19]. (ros.).
  5. ↑ Michał Kacewicz: Telewizja w Rosji kłamie!. Newsweek Polska, 2012-04-09, ostatnia aktualizacja 11-04-2012 13:09. [dostęp 2015-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  6. ↑ Леонида Парфёнова уволили с НТВ. Программа и сайт «Намедни» закрыты, помещения опечатаны. (ros.).
  7. ↑ Czarek Krysztopa: Leonid Parfionow – porządne chłopisko. salon24.pl, 2010-12-01 12:19. [dostęp 2015-09-19]. (pol.).
  8. ↑ «Высшая власть предстает дорогим покойником: о ней только хорошо или ничего». Kommiersant.
  9. ↑ Премия им. Листьева 2010. Полная речь Леонида Парфёнова w serwisie YouTube

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]