Karierę rozwijał w rodzinnej Rydze, a także w niedalekim rosyjskim Petersburgu. W czasie kariery seniorskiej grał w klubach rodzinnej ligi łotewskiej, duńskiej Superligi, niemieckiej DEL, fińskiej SM-liiga, rosyjskich rozgrywek Wysszaja Liga i Superligi, szwajcarskiej NLB. Ostatnie dwa lata spędził we Włoszech i Austrii, po czym w 2008 zakończył karierę zawodniczą.
Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem hokejowym na Łotwie. Od tego czasu pracuje z drużynami juniorskimi - klubowymi i reprezentacyjnymi. Od 2010 szkoleniowiec zespołu HK Riga, funkcjonującego jako zespół farmerski dla klubu Dinamo Ryga w ramach rosyjskich juniorskich rozgrywek MHL[3]. Ponadto pracuje z kadrami juniorskimi Łotwy. Prowadził kadrę tego kraju w turniejach mistrzostw świata do lat 18 w 2010 (Elita, jako asystent), 2012 (Elita, jako I trener), mistrzostw świata do lat 20 w 2013 (Dywizja I), 2014 (Dywizja I). Od końca listopada 2014 zawodnik kazachskiego klubu Saryarka Karaganda[4]. Od kwietnia 2015 szkoleniowiec Dinamo Sankt Petersburg w lidze MHL[5], a od 2016 szkoleniowiec seniorskiego zespołu Dinama, przyjętego do rozgrywek Wyższej Hokejowej Ligi (WHL) edycji 2016/2017[6]. Rok później w 2018 zdobył z Dinamem mistrzostwo WHL, po czym przedłużył umowę z tym klubem[7]. W październiku 2018 został zwolniony z Dinama[8]. W listopadzie 2018 ponownie został szkoleniowcem Saryarki[9]. W maju 2020 został trenerem Mietałłurga Nowokuźnieck[10]. W lutym 2021 odszedł z pracy tamże[11]. Wtedy ponownie objął posadę szkoleniowca Saryarki[12], którą sprawował do listopada tego roku[13]. Pod koniec listopada 2021 został ogłoszony nowym szkoleniowcem Admirała Władywostok[14].