Colletes cunicularius[1] | |||
(Linnaeus, 1761) | |||
samica | |||
samiec | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd |
trzonkówki | ||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
lepiarka wiosenna | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Lepiarka wiosenna[3] (Colletes cunicularius) – gatunek pszczoły z rodziny lepiarkowatych. Szeroko rozprzestrzeniony od Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i Skandynawii po pacyficzne wybrzeża Syberii oraz północno-wschodnie Chiny[2].
Lepiarka wiosenna jest dość nietypowym przedstawicielem swojego rodzaju w polskiej faunie. Podczas gdy pozostałe polskie gatunki lepiarek latają latem, lepiarka wiosenna pojawia się wczesną wiosną[4] (od końca marca do końca maja)[3]. Brak jej również wyraźnego u innych gatunków paskowanego wzoru na odwłoku, tworzonego przez białawe lub beżowe przepaski z krótkich, przylegających włosków[5].
Z powodu wczesnego pojawiania się w sezonie głównym źródłem pokarmu są wierzby[5][6], przez co przez niektórych autorów błędnie[6] jest opisywany jako wyspecjalizowany pokarmowo[3]. Gniazduje w ziemi, w samodzielnie wykopanych przez siebie norkach, wybierając luźne, piaszczyste podłoże[7]. Jest gatunkiem samotnym, jednak tworzy kolonie gniazd[7]. Samice pszczół samotnych co do zasady nie żądlą w obronie swoich gniazd, dlatego przebywanie w pobliżu kolonii gniazdowej nie stanowi zagrożenia dla ludzi[8][9]. Gniazdo jest przez samicę powlekane od wewnątrz podobną do celofanu, przezroczystą wodoodporną wydzieliną[10]. Larwy nie przędą kokonów[4], przepoczwarczenie następuje w połowie sierpnia (w roku złożenia jaja przez samicę) lub później[7].