Lepnica wąskopłatkowa

Lepnica wąskopłatkowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

goździkowate

Rodzaj

lepnica

Gatunek

lepnica wąskopłatkowa

Nazwa systematyczna
Silene otites (L.) Wibel
Prim. Fl. Werth. 241 1799[3]

Lepnica wąskopłatkowa (Silene otites) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych. Występuje na rozległych obszarach Europy i Azji zachodniej i środkowej[4], rzadziej ku północnych części tych kontynentów. W Polsce rośnie w zachodniej i południowej części kraju z wyjątkiem obszarów górskich[5].

Kwiatostan
Przyziemna część pędu

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Roślina o wysokości od 20 cm do 50 (czasem, zwłaszcza u podgatunku pseudotites do 140 cm wysokości)[5].
Łodyga
Prosto wzniesiona, zwykle pojedyncza i tylko u góry rozgałęziona, tu też naga, dołem drewniejąca i krótko owłosiona[5].
Liście
Skupione częściowo w różyczkę, górne na łodydze siedzące, do 3 cm długości lancetowate lub równowąskolancetowate. Liście dolne, skupione w rozecie przyziemnej s a długoogonkowe i wąskołopatkowate i lancetowate[5].
Kwiaty
Jednopłciowe, liczne, drobne, zebrane w wąską wiechę. Wyrastają na szypułkach do 7 mm długości w kątach trójkątnych i błoniastych przysadek. Kielich zrosłodziałkowy, zakończony jest 5 ząbkami o długości do 1 mm. Płatki są żółtozielone, do 5 mm długie, niepodzielone, nieznacznie wystają z kielicha. Pręcików w kwiatach męskich jest 10, szyjki słupka w kwiatach żeńskich są 3[5].
Owoc
Jajowata torebka o długości do 6 mm, gładka, na trzonku do 0,9 mm długości. Zawiera nasiona nerkowate, o długości do 1 mm[5].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina dwupienna. Rośnie w miejscach silnie nasłonecznionych, w murawach na stokach i na przydrożach. Jest gatunkiem charakterystycznym dla klasy zespołów Festuco-Brometea i związku Koelerion glaucae[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-10-10] (ang.).
  3. Silene otites. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-10-10]. (ang.).
  4. Taxon Silene otites. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. [dostęp 2012-10-10].
  5. a b c d e f Adam Jasiewicz (red.): Flora Polski. Rośliny naczyniowe. T. III. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 1992, s. 258-259. ISBN 83-85444-06-8.
  6. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14439-4.