Leptopogon

Leptopogon[1]
Cabanis, 1844[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – muchotyranik brązowogłowy (L. amaurocephalus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

muchotyranikowate

Podrodzina

muchotyraniki

Rodzaj

Leptopogon

Typ nomenklatoryczny

Leptopogon superciliaris von Tschudi, 1844

Gatunki

zobacz opis w tekście

Leptopogonrodzaj ptaków z podrodziny muchotyraników (Pipromorphinae) w rodzinie muchotyranikowatych (Pipromorphidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowym Meksyku, Ameryce Centralnej i Południowej[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 12–14 cm; masa ciała 9,5–14,8 g[3].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Leptopogon: λεπτος leptos „delikatny, szczupły”; πωγων pogon, πωγωνος pogonos „broda”[4].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[5]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leptopogon, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J. Cabanis. Avium conspectus. „Archiv für Naturgeschichte”. 10, s. 275, 1844. (niem.). 
  3. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tyrant Flycatchers (Tyrannidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.tyrann2.01. [dostęp 2021-02-05]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  4. Leptopogon, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-15] (ang.).
  5. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Pipromorphinae Bonaparte, 1853 - muchotyraniki (wersja: 2020-12-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-05].