Leptoporus

Małoporek
Ilustracja
Małoporek miękki
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

Irpicaceae

Rodzaj

małoporek

Nazwa systematyczna
Leptoporus Quél.
Enchir. fung. (Paris): 175 (1886)
Typ nomenklatoryczny

Leptoporus mollis (Pers.) Quél. 1886

Leptoporus Quél. (małoporek) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales)[1]. W Polsce występuje jeden gatunek[2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Grzyby kortycjoidalne o owocniku rocznym, siedzącym lub rozpostarto-odgiętym. Górna powierzchnia początkowo biała do blado czerwonawej, z wiekiem lub po wyschnięciu staje się ciemnoczerwonofioletowa do fioletowobrązowej. Pory regularne o powierzchni fioletowo-brązowej. System strzępkowy monomityczny, strzępki generatywne z prostą przegrodą. Brak cystyd i innych sterylnych elementów hymenium. Podstawki maczugowate, 4-sterygmowe z prostą przegrodą u podstawy. Bazydiospory kiełbaskowate, szkliste, nieamyloidalne. Powoduje brunatną zgniliznę drewna[3].

Rodzaj bardzo zbliżony do Postia, która ma ten sam system strzępek, podobne zarodniki i również powoduje brunatną zgniliznę. Leptoporus odróżnia się strzępkami o prostych przegrodach i zmianą koloru owocników po wyschnięciu od różowawo-białej do głęboko fioletowej. Justo i in. (2017) w wyniku badań molekularnych stwierdzili, że Leptoporus jest spokrewniony z Ceriporia i Meruliopsis[3].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Irpicaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r., wcześniej Stanisław Domański opisywał ten rodzaj pod nazwą białak[2].

Niektóre gatunki:

Wykaz gatunków i nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[4]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-19].
  2. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 407, ISBN 83-89648-09-1.
  3. a b S.P. Gorjón, Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 232, DOI10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  4. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-03-05].