Wykonawca ścieżki dźwiękowej | ||||
Art Ensemble of Chicago | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | ||||
Gatunek | ||||
Długość |
32:30 | |||
Wydawnictwo |
EMI France (Francja), Nessa (USA | |||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
Les Stances a Sophie – studyjny jazzowy albumu Art Ensemble of Chicago nagrany w lipcu 1970, wydany w tym samym roku przez firmę Nessa. Ścieżka dźwiękowa do filmu pod tym samym tytułem.
Album ten został nagrany podczas trzyletniego pobytu Art Ensemble of Chicago w Paryżu, który w owym okresie był mekką awangardowych jazzmanów amerykańskich[4].
W początkowym okres pobytu (od maja 1969 r.) zespół był kwartetem bez perkusisty. W 1970 r. do zespołu na prawach członka doszedł również mieszkający w Paryżu perkusista Famoudou Don Moye i grupa stała się kwintetem. Ten trzyletni okres pobytu we Francji okazał się dla zespołu niezwykle owocnym. Grupa wydała wtedy ponad 15 albumów dla takich firm jak BYG, Freedom, Nessa, Arista i EMI. Zespół występował często także na licznych festiwalach jazzowych[5].
Les Stances a Sophie zostały jednak nagrane w sekstecie. Szóstym muzykiem była ówczesna żona Lestera Bowiego – rhythmandbluesowa piosenkarka i pianistka – Fontella Bass. Jej największym przebojem w latach 60. była piosenka "Rescue Me".
Dodanie perkusisty i pianistki-wokalistki zmieniło konstrukcję a nawet i samo brzmienie muzyki AEC, co szczególnie jest słyszalne w "Theme de Yoyo". Nowymi elementami w muzyce zespołu stały się stały rytm perkusji i kontrabasu. Było to nieco sprzeczne z dotychczasowymi ideami AEC: grać z nastawieniem na dźwięk nie będąc ograniczonym ogólnie przyjętymi tradycyjnymi muzycznymi formami jak np. blues czy nawet jazz.
Pomysł muzyczny albumu zrodził się, gdy zaprzyjaźniony z AEC reżyser francuski Moshe Misrahi poprosił zespół o nagranie oprawy muzycznej do filmu Les Stances a Sophie. Sam zespół także miał się pojawić w tym filmie[6]. Film jest jednak jednym z najmniej znanych dzieł francuskiej "nowej fali". Brian Olewnick – autor recenzji albumu dla All Music Guide twierdzi, że film w ogóle nie wszedł na ekrany[7].
Album nie nosi jednak piętna, że jest tylko oprawą muzyczną, do czego zapewne przyczyniło się także i to, że grupa nagrała muzykę zanim rozpoczęło się kręcenie filmu[8].
1. | Theme de Yoyo | 9:10 |
2. | Theme de Celine | 3:04 |
3. | Variations sur un theme de Monteverdi (I) | 3:03 |
4. | Variations sur un theme de Monteverdi (II) | 1:50 |
5. | Proverbes (I) | 2:39 |
6. | Theme amour universal | 3:52 |
7. | Theme libre | 8:49 |
8. | Proverbes (II) | 1:23 |
|
33:50 | |