Leszek Pękalski

Leszek Pękalski
Wampir z Bytowa
Ilustracja
Leszek Pękalski (1 października 2017)
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1966
Osieki

Konferencja Zbigniewa Ziobry, w tle (po lewej) wizerunek Leszka Pękalskiego

Leszek Jacek Pękalski (ur. 12 lutego 1966 w Osiekach[1] koło Bytowa), znany jako Wampir z Bytowa – polski gwałciciel i zabójca, uznawany przez część mediów za seryjnego mordercę, skazany za zabójstwo jednej kobiety. Przed procesem przyznawał się aż do 70, a według niektórych źródeł nawet do 90, jednak w jego trakcie odwołał wyjaśnienia. Jest jednym z najbardziej znanych polskich zabójców[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest nieślubnym dzieckiem robotnicy rolnej Cecylii Pękalskiej. Matka była alkoholiczką (zmarła w 1988). Leszek urodził się z ciąży bliźniaczej z siostrą. Matka mało zajmowała się nim[3], dlatego wychowywał go dom dziecka, babka, w końcu wuj. Pękalski od urodzenia był lekko upośledzony i otrzymywał rentę[4]. Mieszkał m.in. w Borzytuchomiu[5]. Nie mógł znaleźć swojego miejsca w społeczności, ponieważ był odrzucany ze względu na swoją odmienność. Bezskutecznie usiłował znaleźć sobie żonę[3]. W listopadzie 1992 został skazany na dwa lata pozbawienia wolności w zawieszeniu za gwałt[4].

Areszt Śledczy w Starogardzie Gdańskim, w którym Pękalski spędził ponad 20 lat[6]

Lubił jeździć pociągiem. Często znikał z domu na kilka dni, a po powrocie nie mówił rodzinie, gdzie był. Często nocował po prostu w lesie. Został aresztowany w grudniu 1992 jako podejrzany o zabójstwo nastoletniej Sylwii, mające miejsce w lesie między miejscowościami Jezierze i Darżkowo, w czerwcu 1991. Biegli psychiatrzy po kilkumiesięcznej obserwacji stwierdzili u niego upośledzenie umysłowe i zaburzenia seksualne. Według policji Pękalski na wizjach lokalnych – opowiadając, jak gwałcił i mordował swoje ofiary – podawał takie szczegóły, które znać mógł jedynie morderca. Prokuratura próbowała udowodnić mu 17 morderstw, popełnionych między 1984 a 1992, jednak zdołała udowodnić tylko jedno, dokonane koło wsi Jezierze na 17-letniej Sylwii z Darżkowa, za co został skazany w 1996[7] na 25 lat pozbawienia wolności, mimo że rok wcześniej, w listopadzie 1995 przywrócono w polskim systemie prawnym dożywocie. W sali sądowej Pękalski wycofał się ze wszystkich złożonych wcześniej zeznań[5]. Od 2007 mógł ubiegać się o warunkowe przedterminowe zwolnienie i robił to co roku, jednak zespół terapeutów negatywnie opiniował jego wnioski. Karę odbywał w Areszcie Śledczym w Starogardzie Gdańskim; zakończył ją 11 grudnia 2017[8]. Wówczas został umieszczony w zamkniętym ośrodku w Gostyninie, na podstawie odrębnej ustawy dla tego typu przypadków[9].

Pod koniec odbywania kary przez Pękalskiego Prokuratura Regionalna w Gdańsku i Zespół Przestępstw Niewykrytych Wydziału Dochodzeniowo-Śledczego Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku powrócili do jego sprawy, badając zbrodnie z przeszłości, których sprawcy nie zostali wykryci, i stosując nowe techniki kryminalistyczne w zakresie ujawniania i badania śladów[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Akta śledztwa (protokoły przesłuchań, kwestionariusz osobowy pisany ręką Pękalskiego, uzasadnienie wyroku i in.) wymieniają Bytów jako miejsce urodzenia Leszka Pękalskiego.
  2. Arkadiusz Czerwiński; Kacper Gradoń (2001). Seryjni mordercy. Muza SA. s. 219. ISBN 978-83-7200-932-6.
  3. a b Serial dokumentalny Mordercy i ich matki, odc. Leszek Pękalski. Wampir z Bytowa.
  4. a b Pitawal Pomorski: Wampir z Bytowa czeka na wolność s. 1. dziennikbaltycki.pl, 27 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-27].
  5. a b Prokuratura wraca do sprawy „wampira z Bytowa”. Sprawdzą zbrodnie sprzed lat. tvn24.pl. [dostęp 2016-09-16].
  6. TVP Wiadomości. wiadomosci.tvp.pl, 2017-09-07. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-08)].
  7. Dorota Abramowicz, Pitawal Pomorski: Wampir z Bytowa czeka na wolność s. 2 [online] [dostęp 2016-09-16].
  8. RMF FM., Wiceminister sprawiedliwości za umieszczeniem „wampira z Bytowa” w zamkniętym ośrodku [online] [dostęp 2017-02-24].
  9. Panorama Gdańsk. gdansk.tvp.pl, 2016-11-15. [dostęp 2016-11-15].
  10. Sprawa Wampira z Bytowa pod lupą prokuratury i Archiwum X. dziennikbaltycki.pl, 16 września 2016. [dostęp 2016-09-16].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]