Lex Ogulnia

Lex Ogulnia – ustawa rzymska wydana w 300 p.n.e., która dopuszczała plebejuszy do rzymskich kolegiów kapłańskich i zwiększała liczbę kapłanów (pontifices)^[1]) z pięciu do dziewięciu. Tyberiusz Korunkaniusz był w roku 254 p.n.e. pierwszym plebejuszem piastującym stanowisko wielkiego pontyfika^[2][3].

Inne ustawy rzymskie dotyczące plebejuszy

• Lex Hortensia – 287 p.n.e.
• Lex Canuleia – 445 p.n.e.
• Leges Liciniae Sextiae – 367 p.n.e.

Przypisy

1. Pontifex [1].
2. Pontifex maximus [2].
3. Encyklopedia historyczna świata. T. II. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2000, s. 395. ISBN 83-85909-54-0.