Lichinomycetes

Lichinomycetes
Ilustracja
Lichina pygmaea
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Lichinomycetes

Nazwa systematyczna
Lichinomycetes Reeb, Lutzoni & Cl. Roux
Mol. Phylogen. Evol. 32: 1055 (2004)[1]
Typ nomenklatoryczny

Lichina C. Agardh

Lichinomycetes Reeb et al.klasa workowców (Ascomycota)[2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Grzyby należące do Lichinomycetes wytwarzają askokarpy w formie cienkościennego apotecjum, często bez wyraźnego perydium (okrywy). Obłocznia często wybarwia się niebiesko pod wpływem jodu.

Grzyby z tej klasy we współżyciu z sinicami (Cyanobacteria) tworzą porosty.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Klasę Lichinomycetes utworzyli Valérie Reeb, François Lutzoni i Claude Roux w artykule Multilocus phylogenetic circumscription of the lichen-forming fungi family Acarosporaceae and its position within the Ascomycota, opublikowanym w „Molecular Phylogenetics and Evolution” z 2004 r.[3]

Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do klasy Lichenomycetes należą:

Według niektórych ujęć klad Lichinomycetes obejmuje sześć poprzednio wyróżnianych klas, oprócz Lichinomycetes, również Candelariomycetes, Coniocybomycetes, Geoglossomycetes, Sareomycetes i Xylonomycetes. Tak wyróżniana klasa charakteryzuje się mniejszym niż typowy dla workowców rozmiarem genomu. Konsekwencją tego jest m.in. niezdolność trawienia celulozy, ligniny i pektyn Wielu jej przedstawicieli wchodzi w układy symbiotyczne, np. tworząc porosty[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-12] (ang.).
  2. a b CABI databases [online] [dostęp 2022-12-12] (ang.).
  3. O.E. Eriksson, K. Winka, Supraordinal taxa of Ascomycota, „Myconet”, 1, 1997, s. 7, ISSN 1403-1418.
  4. David Díaz-Escandón i inni, Genome-level analyses resolve an ancient lineage of symbiotic ascomycetes, „Current Biology”, 2022, S0960982222017705, DOI10.1016/j.cub.2022.11.014 [dostęp 2022-11-26] (ang.).