Linda Moore

Linda Moore
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1954
Vancouver

Obywatelstwo

Kanada

Informacje klubowe
Klub

North Shore Winter Club, North Vancouver

Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie
Złoto
Calgary 1988
(dyscyplina pokazowa)
Mistrzostwa świata
Złoto
Jönköping 1985
Tournament of Hearts
Brąz
Charlottetown 1984
Złoto
Winnipeg 1985
Srebro
London 1986

Linda Moore (ur. 24 lutego 1954 w Vancouver[1]) – kanadyjska curlerka, mistrzyni świata, dziennikarka sportowa.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Moore reprezentowała klub North Shore Winter Club z North Vancouver. W 1984 Moore jako trzecia w zespole Lindsay Sparkes wygrała mistrzostwa Kolumbii Brytyjskiej i brała udział w Scott Tournament of Hearts 1984. Jej drużyna awansowała do fazy play-off i zajęła 3. miejsce, przegrywając 4:5 półfinał przeciwko Manitobie (Connie Laliberte)[2].

W 1985 to Linda Moore była skipem zespołu, który obronił tytuł mistrzyń prowincji. Kolumbia Brytyjska w fazie grupowej Mistrzostw Kanady 1985 nie przegrała żadnego z 10 meczów i bezpośrednio awansowała do finału. W rozstrzygającym spotkaniu Moore pokonała Nową Fundlandię i Labrador (Sue Anne Bartlett) 13:7 i stała się kapitanem reprezentacji Kanady na Mistrzostwa Świata 1985[3]. Round Robin na mundialu Kanadyjki zakończyły bilansem 7 wygranych i 2 porażek i awansowały do dalszej rywalizacji. W półfinale zespół Moore zwyciężył 6:4 nad Szwedkami (Inga Arfwidsson). Kanadyjki zdobyły złote medale po pokonaniu w finale 5:2 Szkotek (Isobel Torrance Junior)[4].

W kolejnych mistrzostwach kraju po raz pierwszy wprowadzono zasadę, że obrończynie tytułu grają automatycznie w mistrzostwach jako Team Canada z pominięciem szczebla prowincjonalnego. Drużyna z North Vancouver z bilansem 10-1 awansowała do półfinału, gdzie ponownie pokonała Sue Anne Bartlett. W finale Linda Moore po raz drugi na tych zawodach została pokonana przez Ontario (Marilyn Darte)[5].

Po 56 latach przerwy podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1988 rozegrano turniej curlingu – jako dyscypliny pokazowej. Pod koniec 1987 Linda Moore zwyciężyła w Canadian Olympic Curling Trials i reprezentowała swój kraj na tej imprezie. Kanadyjki, będące również gospodyniami, zdobyły złote medale, pokonując w półfinale 6:5 Norweżki (Trine Trulsen) i w finale 7:5 Szwedki (Elisabeth Högström)[6].

Od 1989 Linda Moore jest komentatorką curlingu w stacji TSN, tworzy zespół z Vikiem Rauterem i Rayem Turnbullem[7]. W 1990 zespół Lindy Moore z 1985 włączono do BC Sports Hall of Fame and Museum[8].

Drużyna

[edytuj | edytuj kod]
Czwarta Trzecia Druga Otwierająca
1987/1988 Linda Moore Lindsay Sparkes Debbie Jones Penny Ryan
1984/1986 Laurie Carney
1983/1984 Lindsay Sparkes Linda Moore Debbie Orr

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Profil Moore w bazie Kanadyjskiego Komitetu Olimpijskiego.
  2. ↑ 1984 Scott Tournament of Hearts.
  3. ↑ 1985 Scott Tournament of Hearts.
  4. ↑ MŚ 1985 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  5. ↑ 1986 Scott Tournament of Hearts.
  6. ↑ ZIO 1988 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  7. ↑ Toronto Star – All that you can hack in curling coverage is coming up on tube. pqasb.pqarchiver.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-04)]..
  8. ↑ 1985 Linda Moore Rink. bcsportshalloffame.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]..

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]