wieś | |
![]() Kościół św. Wojciecha w Lisiej Górze | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
254 m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) |
3258[2] |
Strefa numeracyjna |
14 |
Kod pocztowy |
33-140[3] |
Tablice rejestracyjne |
KTA |
SIMC |
0822400 |
Położenie na mapie gminy Lisia Góra ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego ![]() | |
![]() |
Lisia Góra – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Lisia Góra[4].
Miejscowość jest siedzibą gminy Lisia Góra.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
1051040 | Dębiarze | część wsi |
0822469 | Głodna Wieś | przysiółek |
1051057 | Partuły | część wsi |
1051070 | Podkościele | część wsi |
1051086 | Za Gościńcem | część wsi |
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego pod koniec XIX wieku Lisia Góra położona na wysokości 254 m n.p.m. przy gościńcu z Tarnowa do Dąbrowy posiadała parafię rzymskokatolicką, jednoklasową szkołę ludową z dwoma nauczycielami oraz wiatrak. Wieś miała w tym czasie 1797 mieszkańców wyznania rzymskokatolickiego. Znajdujący się tu ówcześnie drewniany kościół pochodził z 1343 roku[7].
W 1946 roku gmina i wieś została zelektryfikowana. Stację transformatorową poświęcił po mszy 25 sierpnia 1946 roku proboszcz Jan Obłęk[8].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lisia Góra. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[9].
W niedzielę 6 października 1861 roku z kościoła katedralnego w Tarnowie podczas uroczystej procesji przeniesiono do Lisiej Góry krzyż żelazny z koroną cierniową. Podobne procesje z krzyżami odbyły się z Krakowa do Mogiły, a z Nowego Sącza do Kobylanki. Jego fundatorem był Boczkowski, mieszkaniec Tarnowa. Podstawę kamienną pod krzyż kazał ustawić i ufundował Eliasiewicz. Budowy fundamentów pod krzyż dopilnował i miejscowego proboszcza ks. Rybarskiego do wyjścia naprzeciw procesji namówił Szeligowicz. Na głazie służącym za fundament dla krzyża miał znajdować się napis „za braci niewinnie pomordowanych w Warszawie i Wilnie w r. 1861”[10], a po drugiej stronie „Bądź wola Twoja”. Krzyż ustawiono na dawnym cmentarzu[11], obok kościoła, gdzie stoi do dnia dzisiejszego. Pierwszą tabliczkę zdjęto prawdopodobnie w 1863 roku po procesie który odbył się marcu w tej sprawie[10].