Lithocharis nigriceps | |||
Kraatz, 1859 | |||
![]() Imago | |||
![]() Edeagus | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Lithocharis nigriceps | ||
Synonimy | |||
|
Lithocharis nigriceps – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.
Gatunek ten został opisany w 1859 roku przez Ernsta Gustava Kraatza[1].
Chrząszcz o ciele długości od 3,4 do 4 mm, bardzo delikatnie punktowanym, krótko i jedwabiście owłosionym. Głowa jest za oczami nierozszerzona, o skroniach nieco dłuższych od średnicy oka, ubarwiona czarno lub czarnobrunatno z żółtymi czułkami i aparatem gębowym. Przedplecze jest trochę dłuższe niż szerokie, żółtoczerwone, jaśniejsze niż u L. ochracea, o gładkiej linii środkowej dobrze widocznej. Odwłok samca ma piąty sternit o szczoteczkach włosków po bokach płytkiego wcięcia ustawionych w kierunku wewnętrznym, a szósty sternit z tylną krawędzią głęboko, klamrowato wyciętą i bez szczoteczek włosków[2].
Owad znany z Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Estonii, Łotwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rosji[1] i krainy orientalnej, skąd pochodzi. W Europie występuje jako gatunek synantropijny w pryzmach kompostowych, gdzie wyższą temperaturę zapewniają procesy gnilne[2][3].