Liverpool Overhead Railway | |
![]() | |
Dane podstawowe | |
Lokalizacja | |
---|---|
Zarządca |
Liverpool Overhead Railway Company |
![]() Liverpool Overhead Railway w 1911 roku | |
Historia | |
Rok otwarcia |
1893 |
Rok zawieszenia ruchu |
1956 |
Liverpool Overhead Railway (z ang. „Liverpoolska Kolej Nadziemna”) – linia elektrycznej kolei nadziemnej w Liverpoolu, w Anglii, funkcjonująca w latach 1893–1956[1].
Linia przebiegała wzdłuż liverpoolskiej dzielnicy portowej, na trasie liczącej nieco ponad 10 km. Tory umieszczone były około 5 m nad poziomem ulicy, co pozwoliło na ominięcie zatłoczonych już ulic prowadzących do doków portowych. Linia wykorzystywana była wyłącznie do przewozów pasażerskich. Z czasem zyskała przydomek Dockers′ Umbrella („parasol portowców”)[1].
Pierwotnie prowadziła od Alexandra Dock na północy do Herculaneum Dock na południu, z jedenastoma stacjami pośrednimi. Linia cieszyła się niewielkim powodzeniem poza godzinami szczytu, toteż zadecydowano o jej przedłużeniu do pobliskich osiedli mieszkaniowych w celu przyciągnięcia większej liczby pasażerów – do Seaforth na północy (1894) i Dingle na południu (1896). Ta ostatnia stacja jako jedyna znajdowała się pod ziemią[2]. W 1905 roku linia poddana została przedłużeniu do stacji Seaforth & Litherland oraz Aintree , gdzie zbiegała się z liniami kolejowymi Lancashire and Yorkshire Railway , które pozwalała pasażerom na dalszą podróż w kierunku Southport i Ormskirk[1].
Liczba pasażerów korzystających z linii sięgała kilku milionów rocznie. Mimo to brak środków finansowych na renowację starzejących się wiaduktów doprowadził do jej zamknięcia w 1956 roku. Rozbiórka infrastruktury rozpoczęła się rok później[2].
Liverpool Overhead Railway była pierwszą na świecie linią kolei nadziemnej o trakcji elektrycznej, a jednocześnie pierwszą w Wielkiej Brytanii linią kolejową wykorzystującą automatyczny system sygnalizacji kolejowej. W 1921 roku również po raz pierwszy w kraju na linii zainstalowano semafory świetlne[1].