generał armii | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 sierpnia 1960 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1897–1939 |
Siły zbrojne |
Królewskie Wojska Serbskie |
Stanowiska |
szef Sztabu Generalnego (1935-1936), minister wojny i marynarki (1936-1938) |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Ljubomir Marić (serb. Љубомир Марић, ur. 18 stycznia 1878 w Galovići koło Kosjerić, zm. 11 sierpnia 1960 w Belgradzie) – serbski generał, szef Sztabu Generalnego Jugosławii 1935–1936, minister wojny i marynarki 1936–1938.
Ukończył akademię wojskową w 1905. W I wojnie bałkańskiej był zastępcą szefa sztabu Dywizji Morawskiej, od 1913 do 1916 – szefem sztabu Dywizji Bregalnickiej. Następnie stał na czele Oddziału Operacyjnego Naczelnego Dowództwa i sztabu Dywizji Drińskiej (w 1918)[1]. W 1919 dowodził obroną granicy z Austrią na odcinku karynckim. W latach międzywojennych zajmował kolejno stanowiska: szefa sztabu 2 Okręgu Wojskowego w Sarajewie, szefa Oddziału Operacyjnego Sztabu Generalnego, I zastępcy szefa Sztabu Generalnego i dowódcy 4 Okręgu Wojskowego. W latach 1935–1936 był szefem Sztabu Generalnego Jugosławii, a od 1936 do 1938 – ministrem wojny i marynarki. Był też profesorem Akademii Wojskowej. W październiku 1939 został przeniesiony do rezerwy[2].
Opublikował podręczniki Strategia (1925) i Podstawy strategii (1928) oraz artykuły w piśmie Ratnik. W 2012 ukazały się pośmiertnie jego pamiętniki[3].