Lojze Krakar

Lojze Krakar
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1926
Semič

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 1995
Lublana

Zawód, zajęcie

pisarz, tłumacz

Narodowość

słoweńska

Alma Mater

Uniwersytet Lublański

Multimedia w Wikimedia Commons

Lojze Krakar (ur. 21 lutego 1926 w Semiču, zm. 24 grudnia 1995 w Lublanie) – słoweński pisarz, slawista i tłumacz[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Podczas II wojny światowej znajdował się w niemieckiej i włoskiej niewoli[1].

W 1954 roku ukończył slawistykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lublańskiego. W 1970 roku uzyskał stopień naukowy doktora na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem. Od 1977 roku wykładał język i literaturę słoweńską na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu w Zadarze. Pisał zbiory poezji, rozprawy filozoficzne i eseje. Był tłumaczem m.in. polskojęzycznej literatury[1].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

(opracowano na podstawie materiału źródłowego[1])

  • V vzponu mladosti (1949)
  • Cvet pelina (1962)
  • Od tod so bežale se ptice (1962)
  • Med iskalci biserov (1964)
  • Noč, daljša od upanja (1966)
  • Nekje tam čisto na robu (1975)
  • Prepletanja (1978)
  • Sporočilo (1978)
  • Romanje v Kelmorajn (1986)
  • Klinopisi (1988)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Krakar, Lojze – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2023-08-29]. (chorw.).