Lola THL1
| |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie |
monocoque z włókien węglowych i aluminium o strukturze plastra miodu | ||
| Zawieszenie przednie |
podwójne wahacze, popychacze obsługujące sprężyny nad amortyzatorami, stabilizator poprzeczny | ||
| Zawieszenie tylne |
podwójne wahacze, popychacze obsługujące sprężyny nad amortyzatorami, stabilizator poprzeczny | ||
| Silnik | |||
| Skrzynia biegów | |||
| Paliwo | |||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Debiut | |||
| Kierowcy | |||
| Używany | |||
| Wyścigi |
6 | ||
| Wygrane |
0 | ||
| Pole position |
0 | ||
| Najszybsze okrążenie |
0 | ||
| |||
Lola THL1 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Neila Oatleya i Johna Baldwina i skonstruowany przez Haas Lola. Model wziął udział w sześciu Grand Prix w sezonach 1985–1986.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Carl Haas ze wsparciem Beatrice Foods i Forda założył własny zespół w Formule 1, Haas Lola, w którym zatrudnieni zostali Teddy Mayer, Tyler Alexander, Neil Oatley, John Baldwin czy Ross Brawn, a kierowcą został były mistrz świata Alan Jones. Lola udzieliła zgody na wykorzystanie nazwy ze względu na długotrwałe powiązania z Haasem w Ameryce Północnej, jakkolwiek nie miała nic wspólnego z projektem, rozwojem i konstrukcją samochodu.
Haas podpisał umowę na wyłączność z Fordem na dostawę silników V6 turbo, ale nie były one gotowe na koniec sezonu 1985, w związku z czym użyto silników Hart R4. Silnik był wyposażony w jedną turbosprężarkę i rozwijał moc ok. 750 KM, zaś skrzynia biegów pochodziła od Hewlanda. Samochód był bardzo konwencjonalnym projektem, opartym na monocoque'u z włókien węglowych i aluminium o strukturze plastra miodu. Samochód został zbudowany niedaleko Londynu przez firmę Formula One Race Car Engineering Ltd (FORCE) i oznaczony THL1 (Team Haas Lola). Pierwszy model był gotowy na testy latem 1985 roku, w wyścigach zadebiutował zaś podczas Grand Prix Włoch. Rok 1985 zespół zamierzał poświęcić na naukę i pojazd ze słabymi silnikami nie był konkurencyjny, a w swoim debiucie tracił do liderów po 10 sekund i odpadł po sześciu okrążeniach wskutek awarii silnika. Z powodu awarii Jones nie ukończył także dwóch innych wyścigów w sezonie.
Zimą podjęto prace nad modelem używającym silnika Forda i oznaczono go THL2, zapewniono ponadto drugi samochód Patrickowi Tambayowi, który przyszedł z Renault, znał Mayera i Alexandra z McLarena, a dla Carla Haasa zdobył pod koniec lat 70. dwa tytuły w serii Can-Am. Opóźnienia w budowie nowego silnika zmusiły zespół do wystawienia THL1 na początku sezonu 1986, a Tambay zdołał nim ukończyć Grand Prix Hiszpanii. W Grand Prix San Marino zadebiutował model THL2 (prowadził go Jones), a od Grand Prix Monako obaj kierowcy korzystali już z nowego modelu.
Zbudowano łącznie trzy egzemplarze THL1.
Wyniki w Formule 1
[edytuj | edytuj kod]| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców | Wyniki konstruktora | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 BRA |
 PRT |
 SMR |
 MCO |
 CAN |
 USE |
 FRA |
 GBR |
 DEU |
 AUT |
 NLD |
 ITA |
 BEL |
 EUR |
 ZAF |
 AUS |
Punkty | Pozycja | Punkty | Pozycja | ||||
| 1985 | Team Haas (USA) Ltd | Hart | Alan Jones
|
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | NU | - | NU | NW | NU | 0 | NS | 0 | NS |
BRA |
 ESP |
SMR |
MCO |
BEL |
CAN |
USE |
FRA |
GBR |
DEU |
 HUN |
AUT |
ITA |
PRT |
 MEX |
AUS |
Punkty | Pozycja | Punkty | Pozycja | ||||
| 1986 | Team Haas (USA) Ltd | Hart | Alan Jones
|
NU | NU | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 (4) | 12 | 0 | 13 |
| Patrick Tambay
|
NU | 8 | NU | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 (2) | 15 | |||||
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wouter Melissen: Beatrice-Lola THL1 Hart. ultimatecarpage.com, 2009-10-23. [dostęp 2012-10-22]. (ang.).
- Lola THL1. statsf1.com. [dostęp 2012-10-22]. (fr.).