Lotus 16

Lotus 16

Kategoria	Formuła 1 Formuła 2
Konstruktor	Lotus
Projektant	Colin Chapman
Dane techniczne
Nadwozie	stalowa kratownica przestrzenna
Zawieszenie przednie	podwójne wahacze, na zewnątrz sprężyny/amortyzatory
Zawieszenie tylne	goleń Chapmana ze zintegrowanymi sprężynami/amortyzatorami
Silnik	Coventry Climax FPF R4
Skrzynia biegów	Lotus, manualna, 5 biegów + wsteczny
Opony	Dunlop
Historia
Debiut	Grand Prix Francji 1958
Kierowcy	Graham Hill Innes Ireland
Wyścigi	17
Wygrane	0
Pole position	0
Najszybsze okrążenie	0
Lotus 12 Lotus 18
Multimedia w Wikimedia Commons

Lotus 16 – samochód wyścigowy zaprojektowany przez Colina Chapmana i używany w wyścigach Formuły 1 i Formuły 2.

Historia

Pierwszy jednomiejscowy samochód Lotusa, model 12, nie był konkurencyjny w Formule 1. W związku z tym w 1958 roku Lotus wyprodukował drugi samochód jednomiejscowy – model 16. W modelu tym zostały użyte niektóre rozwiązania techniczne stosowane w samochodach Vanwall, nad którymi pracował Chapman w 1956 roku, stąd też Lotus 16 jest czasami nazywany "mini Vanwallem"^[1]. Lotus 16 był bardzo niskim samochodem, skonstruowanym wokół konwencjonalnej stalowej kratownicy przestrzennej i niezależnego zawieszenia. Tylne zawieszenie zawierało tzw. goleń Chapmana, zastosowaną po raz pierwszy w Lotusie 12. W modelu zastosowano silniki Coventry Climax FPF R4 o różnych pojemnościach. Tylko jeden z ośmiu modeli był w pełni zgodny w regulacjami Formuły 1. Był on wyposażony w silnik 2,5 litra, umieszczony pod długą maską.

Samochód nie odnosił dobrych wyników (najlepszym rezultatem było czwarte miejsce Innesa Irelanda w Grand Prix Holandii 1959) i w 1960 roku został zastąpiony Lotusem 18.

Wyniki w Formule 1

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Silnik	Opony	Kierowcy	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	Pts.	WCC
1958	Team Lotus	Climax R4	D		ARG	MCO	NLD	500	BEL	FRA	GBR	DEU	PRT	ITA	MOR	0 (3)	6
				Graham Hill						NU	NU	NU	NU	6	16
				Alan Stacey							NU
				Cliff Allison								10
1959	Team Lotus	Climax R4	D		MCO	500	NLD	FRA	GBR	DEU	PRT	ITA	USA			5	4
				Graham Hill	NU		7	NU	9	NU	NU	NU
				Pete Lovely	NZ
				Innes Ireland			4	NU		NU	NU	NU	5
				Alan Stacey					8				NU
	John Fisher			Bruce Halford	NU
	Dorchester Service Station			David Piper					NU
1960	Team Lotus	Climax R4	D		ARG	MCO	500	NLD	BEL	FRA	GBR	PRT	ITA	USA		0 (34)	2
				Alan Stacey	NU
				Alberto Rodriguez Larreta	9
	Robert Bodle Ltd.			David Piper						NU	12

Przypisy

1. Mike Lawrence: Grand Prix Cars 1945 - 1965. Motor Racing Publications, 1998, s. 187. ISBN 1-899870-39-3.

Bibliografia

• Wouter Melissen: Lotus 16 Climax. ultimatecarpage.com. [dostęp 2012-04-22]. (ang.).