Louis Clapisson

Louis Clapisson
Ilustracja
Imię i nazwisko

Antoine-Louis Clapisson

Data i miejsce urodzenia

15 września 1808
Neapol

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

19 marca 1866
Paryż

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, skrzypek, pedagog

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Antoine-Louis Clapisson (ur. 15 września 1808 w Neapolu, zm. 19 marca 1866 w Paryżu[1][2][3]) – francuski kompozytor, skrzypek i pedagog muzyczny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny muzyków[1]. Kształcił się w Neapolu[2][3], następnie od 1815 roku uczył się gry na skrzypcach w Bordeaux i grał w miejscowym teatrze[1][3]. W latach 1830–1833 kształcił się w Konserwatorium Paryskim u François-Antoine’a Habenecka (skrzypce) oraz Antona Reichy (kontrapunkt i fuga)[1][2]. Od 1832 do 1838 roku był pierwszym skrzypkiem w Opéra de Paris[1][2]. Zdobył sobie sławę jako autor oper komicznych[1][2]. W 1847 roku otrzymał order kawalera Legii Honorowej[1][2]. W 1854 roku został wybrany na członka Académie des Beaux-Arts w miejsce wakujące po śmierci Habenecka, pokonując Hectora Berlioza[2][3]. Od 1861 roku wykładał harmonię w Konserwatorium Paryskim[1]. Zgromadził kolekcję dawnych instrumentów, przekazaną później konserwatorium[1][2][3].

Był autorem ponad 200 pieśni[2], które poprzez czerpanie z tematyki średniowiecznej stanowią przykład romantyzmu we francuskiej liryce wokalnej[1].

Opery

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • La figurante, ou L’amour et la danse (wyst. Paryż 1838)
  • La symphonie, ou Maître Albert (wyst. Paryż 1839)
  • La perruche (wyst. Paryż 1840)
  • Le pendu (wyst. Paryż 1841)
  • Frère et mari (wyst. Paryż 1841)
  • Le code noir (wyst. Paryż 1842)
  • Les bergers trumeaux (wyst. Paryż 1845)
  • Gibby la cornemuse (wyst. Paryż 1846)
  • Don Quixotte et Sanche (wyst. Paryż 1847)
  • Jeanne la folk (wyst. Paryż 1848)
  • La statue équestre (1850, niewystawiona)
  • Les mystères d’Udolphe (wyst. Paryż 1852)
  • La promise (wyst. Paryż 1854)
  • Dans les vignes (wyst. Paryż 1854)
  • Le coffret de Saint Domingue (wyst. Paryż 1855)
  • Les amoureux de Perrette (wyst. Baden-Baden 1855)
  • La fanchonnette (wyst. Paryż 1856)
  • Le sylphe (wyst. Baden-Baden 1856)
  • Margot (wyst. Paryż 1857)
  • Les trois Nicolas (wyst. Paryż 1858)
  • Madame Grégoire (wyst. Paryż 1861)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 209. ISBN 83-224-0223-6.
  2. ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 650. ISBN 0-02-865526-5.
  3. ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 163. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]