Louis Remy de la Fosse znany również jako Nicolas de/le Rouge[1] (ur. ok. 1659 we Francji, zm. 17 września 1726 w Darmstadt) – francuski architekt doby baroku, działający głównie na terenie Niemiec.
Niewiele wiadomo o jego życiu prywatnym. Prawdopodobnie jego ojcem był malarz Charles de Lafosse.
Pierwsze zlecenia dostawał w Berlinie, gdzie jego mistrzem był Johann Friedrich Eosander. Z 1705 pochodzą jego szkice pałacu Charlottenburg w Berlinie, nigdy nie zrealizowane. W latach 1706–09 Fosse pracował na dworze Jerzego I w Hanowerze, następnie w Kassel (1710-11) i ponownie w Hanowerze do 1714. Od 1714 roku zatrudniał go Ernest Ludwik, landgraf Hesji-Darmstadt, u którego Fosse zajmował stanowisko głównego budowniczego. Nadzorował wszelkie prace budowlane w księstwie, był m.in. odpowiedzialny z regulację Renu.
Piotr Napierała, Hesja-Darmstadt w XVIII stuleciu. Wielcy władcy małego państwa, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2009, s. 47-48.
Darmstadt in der Zeit des Barock und Rokoko - Louis Remy de La Fosse, Magistrat der StadtDarmstadt, 1980
Horst Kruse, Das Ständehaus 1710-1881 und der Architekt Remy de la Fosse, [w:] Hannoversche Geschichtsblätter, N.F. 51, 1997, s. 195-284.
Michel Racine (wyd.), Créateurs de jardins et de paysages de la Renaissance au XXIe siècle, tom 1, De la Renaissance au début du XIXe siècle, Arles, 2001, s. 143.