Ludwig Nohl

Ludwig Nohl
Ilustracja
Imię i nazwisko

Karl Friedrich Ludwig Nohl

Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1831
Iserlohn

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1885
Heidelberg

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzykolog

Multimedia w Wikimedia Commons

Karl Friedrich Ludwig Nohl[1][2] (ur. 5 grudnia 1831 w Iserlohn, zm. 15 grudnia 1885 w Heidelbergu[1][2]) – niemiecki muzykolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował prawo w Bonn, Heidelbergu i Berlinie[1][2]. W Berlinie odbył także studia muzykologiczne u Siegfrieda Dehna i Friedricha Kiela[1][2]. W 1853 roku podjął pracę jako referendarz w Bonn[1]. W 1856 roku z powodu problemów zdrowotnych udał się do Francji i Włoch[1]. W 1858 roku porzucił karierę prawnika i osiadł w Heidelbergu[1], gdzie w 1860 roku uzyskał stopień doktora muzyki[1][2].

W 1861 roku wyjechał do Monachium[2]. W latach 1865–1868 był wykładowcą Uniwersytetu Monachijskiego[1][2]. Od 1868 do 1872 roku mieszkał w Badenweiler[2]. W 1872 roku wrócił do Heidelbergu i podjął pracę na tamtejszym uniwersytecie[1][2].

W swojej pracy naukowej zajmował się wielkimi niemieckimi kompozytorami, pisząc poświęcone im monografie, a także zajmując się edycją pozostałych po nich listów i innych dokumentów[1][2]. Jego badania mają znaczenie wyłącznie historyczne, są współcześnie odrzucane ze względu na bezkrytyczny stosunek autora do materiałów źródłowych[1][2].

Ważniejsze prace

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Der Geist der Tonkunst (1861)
  • Die Zauberflöte (1862)
  • Mozart (1863)
  • Musikalisches Skizzenbuch (1866)
  • Musiker-Briefe (1867)
  • Beethovens Leben (3 tomy, 1867–1877)
  • Neues Skizzenbuch (1869)
  • Gluck und Wagner (1870)
  • Die Beethoven-Feier und die Kunst der Gegenwart (1871)
  • Beethoven, Liszt, Wagner (1874)
  • Musik und Musikgeschichte (1876)
  • Beethoven nach den Schilderungen seiner Zeitgenossen (1877)
  • Mozart nach den Schilderungen seiner Zeitgenossen (1880)
  • Allgemeine Musikgeschichte (1881)
  • Richard Wagners Bedeutung für die nationale Kunst (1883)
  • Das moderne Musikdrama (1884)
  • Die geschichtliche Entwickelung der Kammermusik (1885)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 79–80. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2618. ISBN 0-02-865529-X.