Ludwika Sosnowska

Ludwika Sosnowska
Ilustracja
Portret Ludwiki Sosnowskiej z 1792 autorstwa Józefa Marii Grassiego.
Herb
Nałęcz
Rodzina

Sosnowscy herbu Nałęcz

Data urodzenia

1751

Data i miejsce śmierci

6 grudnia 1836
Równe

Ojciec

Józef Sylwester Sosnowski

Matka

Tekla Despot-Zenowicz

Mąż

Józef Aleksander Lubomirski

Dzieci

Fryderyk Wilhelm Lubomirski, Henryk Lubomirski, Helena Lubomirska

Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwika Sosnowska herbu Nałęcz (ur. 1751, zm. 6 grudnia 1836 w Równem) – polska szlachcianka, córka hetmana polnego litewskiego Józefa Sosnowskiego i Tekli z domu Despot-Zenowicz, żona księcia Józefa Aleksandra Lubomirskiego.

Ukochana Tadeusza Kościuszki, wolą ojca poślubiona Lubomirskiemu. Najdokładniejszą relację dotyczącą zakończenia romansu Tadeusza Kościuszki i Ludwiki Sosnowskiej pozostawił w swoim wspomnieniu „Nieszczęśliwa miłość Kościuszki. Nota przez Świadka naocznego napisana” marszałek guberni mińskiej Michał Despot-Zenowicz, który był krewnym Ludwiki (Ludwika Sosnowska była cioteczną siostrą ojca Michała Despot-Zenowicza)[1][2].

Na skutek kłopotów finansowych mąż w 1794 roku przekazał jej zastawiony majątek w Równem, który wyprowadziła z długów[3].

Miała troje dzieci, Henryka Ludwika i Fryderyka Wilhelma oraz córkę Helenę.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ T. Korzon, Kościuszko: życiorys z dokumentów wysnuty, Kraków 1894, s. 592
  2. ↑ T. Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej, Rocznik XVIII, Poznań 1896, s. 209
  3. ↑ Państwowy Instytut Sztuki [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (72.2010) [online], digi.ub.uni-heidelberg.de [dostęp 2020-01-02] (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]