Luisa Casati. Adolf de Meyer (1912) | |
Data urodzenia |
23 stycznia 1881 |
---|---|
Data śmierci |
1957 |
Narodowość |
włoska |
Język |
włoski |
Epoka |
XIX, XX w. |
Strona internetowa |
Luisa Casati (Luisa Adele Rosa Maria Amman, ur. 23 stycznia 1881, zm. 1957) – włoska arystokratka, muza i mecenaska sztuki. Celebrytka fin de siècle i XX w.[1]
W 1900 Luisa wyszła za markiza Camilla Casati; w 1901 urodziła się ich jedyna córka Maria Cristina. Do separacji małżeństwa doszło w 1914[1]. Była muzą światowej klasy artystów. Jej portrety, rzeźby i fotografie zapełniły galerie. Nieśmiertelną uczynili ją malarze: Giovanni Boldini, Romaine Brooks , Kees van Dongen, Augustus John i Ignacio Zuloaga; rysownicy: Alastair i Alberto Martini ; rzeźbiarze: Giacomo Balla, Catherine Barjansky i Jacob Epstein; fotograficy: Cecil Beaton, Adolph de Meyer i Man Ray. Jako muza włoskich futurystów Umberto Boccioniego, Fortunato Depero i Filippo Marinettiego stworzyła wyszukany pokaz marionetek z muzyką Maurice’a Ravela. Uważana była za oryginalną dandyskę, ubierali ją: Léon Bakst, Erté, Mariano Fortuny i Paul Poiret . Ozdobiona klejnotami René Lalique zainspirowała stworzenie słynnego projektu „Panthera” Louis-François Cartiera . Przyjęcia i występy przez nią organizowane stały się legendarne. Podczas jednej z uroczystości w jej weneckim pałacu Niżyński zaprosił do tańca Isadorę Duncan; Picasso wziął udział w wieczorze w jej rzymskiej willi; podczas gdy dla innego artysty przebrała się za żywe dzieło sztuki inspirowane dziełami Salvadora Dali. Była obiektem intryg Marcela Prousta i Roberta de Montesquiou. Brylowała w nocnym życiu Paryża, robiąc niezapomniane wrażenie na Coco Chanel, Colette i Elzie Schiaparelli. Była kochanką Gabriele D’Annunzio, jednego z najbardziej znanych pisarzy włoskich[2]. Pochowana została w kreacji w panterkę z wypchanym psem[1].