Luiza Piccarreta (ur. 23 kwietnia 1865 w Corato; zm. 4 marca 1947 tamże[1]) – włoska tercjarka dominikańska, mistyczka[1][2], nazywana Małą Córeczką Woli Bożej[3]. W latach 1994–2024 trwał jej proces beatyfikacyjny, wstrzymany z powodu poważnych błędów doktrynalnych znalezionych w jej pismach[4].
Miała cztery siostry. W 1874, w wieku 9 lat, przyjęła pierwszą komunię świętą. W 1883 roku, gdy miała 18 lat, została przyjęta do III Zakonu Dominikańskiego, przyjmując imię Magdalena[1]. W 1899 roku zaczęła zapisywać mistyczne doświadczenia w dzienniku[1].
W 1938 pisma Luizy Piccarrety zostały uznane za niezgodne z doktryną katolicką, oficjalnie potępione przez Święte Oficjum i wpisane na Indeks ksiąg zakazanych[5].
W 1994 rozpoczął się proces beatyfikacyjny Luizy Piccarrety[1]. Zakończenie procesu beatyfikacyjnego na szczeblu diecezjalnym odbyło się w 2005, a następnie sprawę przekazano Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych[6]. W styczniu 2024 roku proces został wstrzymany z uwagi na stwierdzenie w jej pismach błędów doktrynalnych, które mają teologiczną, chrystologiczną i antropologiczną naturę. Biskup Benoît Bertrand, opierając się na oficjalnym oświadczeniu Kongregacji, stwierdził, że koncepcja woli Bożej Piccarrety „odbiera człowiekowi możliwość korzystania z wolnej woli”, nie uwzględnia „prymatu miłosiernej i bezwarunkowej miłości Boga”, a wreszcie „niewiele lub wcale nie wspomina o zmartwychwstaniu Chrystusa” oraz o chrześcijańskiej nadziei[4].