| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 stycznia (?) 1541 |
| Gatunki | |
| Zawód |
Lupus Hellinck, także Wulfaert[1][2][3], Wulfardus[1] (ur. około 1494–1496 przypuszczalnie w Axel, zm. prawdopodobnie 14 stycznia 1541 w Brugii[1][2][3][4]) – franko-flamandzki kompozytor.
W latach 1506–1511 był chórzystą przy kolegiacie św. Donacjana w Brugii[1][2][3]. Po przypuszczalnie dwuletniej nauce poza miastem[1] wrócił do Brugii i w latach 1513–1515 ponownie działał przy tej kolegiacie jako kościelny[1][2][3]. Między 1515 a 1519 rokiem uzyskał święcenia kapłańskie[1] i w 1519 roku został klerykiem kolegiackim[1][2]. Od 1521 do 1523 roku prowadził chór przy kościele NMP, a następnie wrócił do kolegiaty św. Donacjana, gdzie do śmierci kierował kapelą[1][2][3].
Jego twórczość kompozytorska obejmuje kilkanaście mszy i motetów na 4 i 5 głosów, opracowania chorałów ewangelickich w języku niemieckim na 4 głosy oraz 4-głosowe chansons do tekstów francuskich i flamandzkich[1][2][3][4]. Wszystkie msze Hellincka należą do gatunku missa parodia i oparte zostały głównie o motety Jeana Richaforta oraz jego własne[1]. W swoich utworach stosował gęstą fakturę z niewielką ilością pauz, wprowadzał liczne dysonanse, w mszach i motetach imitacja lub konstrukcja swobodna z samodzielnym prowadzeniem głosów zdecydowanie przeważa nad homorytmią[1].