Koncert w Paryżu w listopadzie 2019 | |
Rok założenia | |
---|---|
Gatunek | |
Aktywność |
od 2000 |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Strona internetowa |
L’Arpeggiata – międzynarodowy zespół wokalno-instrumentalny, powstały w 2000 z inicjatywy Christiny Pluhar. Specjalizuje się w łączeniu kompozycji XVII wieku, zwłaszcza włoskich, hiszpańskich, francuskich i neapolitańskich, z elementami współczesnej muzyki pop i jazzu[1][2].
Zespół występował na takich festiwalach i salach koncertowych jak: Utrecht Oude Muziek, Anvers Festival des Flandres, Rencontres à Vézelay, Arques la Bataille, Pfingstfestspiele Melk, Brugge Concertgebouw, Festival de l’Abbaye d’Ambronay, Festival de Musique Baroque de Pontoise, Early Music Festival de Saint-Pétersbourg, Festival de Sully-sur-Loire, Festival du Haut Jura, Festival de la Vézère, Festival de Musica Antigua de Darocca, Festival de Torroella de Montgri, Sanscouci Festival Potsdam, Festival Atlantique Açores, Théâtre de Bordeaux, Vredenbourg Center Utrecht, Concertgebouw w Amsterdamie[3]. Gościł także kilkakrotnie w Polsce, m.in. w Krakowie w ramach festiwalu Misteria Paschalia[4].
W latach 2009–2012 zespół nagrywał dla wytwórni Virgin Classics, zaś od 2014 roku nagrania są tworzone dla Erato Records.[5]
Ich pierwsze nagranie – La Villanella otrzymało we wrześniu 2001 wyróżnienie „Event of the month” przyznane przez Répertoire des disques oraz nagrodę „Premio Internationale del disco per la musica italiana”. Druga pozycja w dyskografii – Homo fugit velut umbra otrzymała „10 de Répertoire”, „Diapason Découverte”, „CD of the Week” przyznane przez BBC, „CD of the Month” przyznane przez Amadeus oraz „Prix Exellentia by Pizzicato”. La Tarantella zostało wyróżnione „10 de Répertoire”, „CD of the Week” przyznanym przez France Musique, „CD of the Month” przyznanym przez Toccata. Album All’Improvviso otrzymał „Timbre de platine” przyznane przez Opéra international oraz „CD of the Month” przyznany przez BBC Magazine[6].
W 2009 za album Teatro d’Amore z nagraniami Monteverdiego z udziałem Philippe'a Jaroussky'ego i Nurii Rial zespół otrzymał „Echo Klassik Preis” oraz za to samo nagranie w 2010 – „Edison Classic Price”[3].
Opracowano na podstawie[5][7].