Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Manufacture Belge De Lampes Et De Materiel Electronique SA |
Typ | |
Konstrukcja |
włókno szklane |
Załoga |
0 |
Historia | |
Data oblotu |
1965 |
Wycofanie ze służby |
1999 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 x silnik odrzutowy Rover TJ125 |
Ciąg |
0,49 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość |
1,72 m |
Długość |
2,38 m |
Wysokość |
0,93 m |
Masa | |
Użyteczna |
20 kg |
Startowa |
147 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
500 km/h |
Pułap |
3000 m |
Promień działania |
80 km |
Długotrwałość lotu |
0,5 h |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Belgia |
MBLE Epervier (z fr. krogulec) – belgijski, taktyczny, bezzałogowy aparat latający (UAV – Unmanned Aerial Vehicle), opracowany przez firmę MBLE Défense (obecnie Thales) na zlecenie belgijskiego ministerstwa obrony pod koniec lat 60. XX wieku. Był to pierwszy seryjnie produkowany aparat bezzałogowy o napędzie odrzutowym w Europie Zachodniej.
Epervier był jednym z pierwszych rozpoznawczych aparatów bezpilotowych, jaki pojawił się na wyposażeniu wojsk NATO. W 1964 opracowano wymagania jakie musi spełniać bezzałogowy samolot zwiadowczy, a w 1969 roku zdecydowano, że to właśnie Epervier najlepiej spełnia oczekiwania armii. Po długim okresie testów aparat został przyjęty na uzbrojenie w 1977 roku i służył do 1999 roku. Epervier zastąpiony został aparatami RQ-5 Hunter.
Aparat jest średniopłatem zbudowanym z włókna szklanego, ze skrzydłami typu delta zamontowanymi na końcu kadłuba. Na końcówkach skrzydeł znajdują się winglety. Epervier startuje z wyrzutni z pomocą przyspieszaczy startowych, a ląduje na spadochronie. W skład wyposażenia wchodziła małoobrazkowa kamera filmowa. Aparat wykonywał lot według wcześniej zaplanowanej trasy lub mógł być sterowany ze stanowiska operatora na ziemi.