Majków-Folwark

Majków-Folwark

wieś
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	piotrkowski
Gmina	Grabica
Liczba ludności (2022)	209[2]
Strefa numeracyjna	44
Kod pocztowy	97-306[3]
Tablice rejestracyjne	EPI
SIMC	0540630
Położenie na mapie gminy Grabica Majków-Folwark
Położenie na mapie Polski Majków-Folwark
Położenie na mapie województwa łódzkiego Majków-Folwark
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego Majków-Folwark
51°25′43″N 19°37′27″E/51,428611 19,624167[1]

Majków-Folwark – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Grabica.

Wieś królewska w starostwie piotrkowskim w powiecie piotrkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku^[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Czasy najdawniejsze

Majków to jedna z najstarszych wsi w powiecie piotrkowskim i województwie łódzkim. Lokowana w pełnym średniowieczu, jako własność królewska. W 1311 książę Władysław Łokietek nadał w dzierżawę ziemię dóbr majkowskich Władysławowi Liszowiczowi z wielkopolskiego rodu Zarębów. Wieś powstała na surowym korzeniu. Okoliczne tereny aż do poł. XIX wieku były całkowicie zalesione – stąd szczególnie rozwijało się tu leśnictwo (produkcja drewna), a na obszarze samej wsi – rolnictwo kmiece. Początkowo wieś stanowiła jedność z obecnym Majkowem Dużym, Majkowem Małym, Majkowem Średnim oraz Olendrami. W okresie nowożytnym – do końca XVIII wieku – znajdował się tu folwark pańszczyźniany. Przed I wojną światową było czterech kolejnych właścicieli folwarku. W 1919 r. nastąpiła parcelacja. Prócz dawnych chłopów, sprowadzono tu także osadników z pobliskiego Piotrkowa. Tradycja i źródła wskazują nadto miejsce dawnego dworu – stał on na granicy Majkowa-Folwarku i Majkowa Dużego. Zachowane dokumenty świadczą o gospodarce typowo hodowlanej. Do czasów obecnych zachował się spis opłat poszczególnych właścicieli ziemskich z XIX wieku; dużo informacji znajdujemy także w dokumentach dot. pobliskiego Szydłowa i Piotrkowa Trybunalskiego.

Chłopi wykazali się postawą patriotyczną podczas okupacji hitlerowskiej, ponosząc przy tym duże ofiary.

Współczesność

Do połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku Majków był wsią typowo rolniczą. Przeważały tu uprawy zboża i pszenicy. W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych przeważają już uprawy warzywnicze. Obecnie zanika rolniczy charakter miejscowości. Notuje się rozwój infrastruktury. Z uwagi na dobre połączenie komunikacyjne z pobliskim Piotrkowem Trybunalskim – powstają tu w bardzo szybkim tempie kolejne obiekty mieszkalne, a nieopodal – centra logistyczne.

W roku 2011 obchodzić będziemy 700-lecie wsi. W lipcu 2008 r. powołany został Komitet Organizacyjny Jubileuszu. Trwają prace nad organizacją imprezy. Wydano okolicznościowy folder i zorganizowano kamień, który spełni funkcję okolicznościowego obelisku. Współpracę deklarują wójt gminy Wola Krzysztoporska oraz wójt gminy Grabica.

W czerwcu 2009 mieszkaniec Majkowa-Folwarku Leszek Filipek (ur. 1935) opublikował nakładem Urzędu Gminy w Grabicy tomik poezji zatytułowany "Dzieje wsi ziemi majkowskiej opisane wierszem". Tomik zawiera wiersze: "Jubileusz 700-lecia Majkowa", "Jak powstały Majkowy", "Majkowskie przemiany", "Moja okolica", "Chłopska dola", "Żniwny trud", "Ożenek - dawniej i dziś", "Majówki majkowskie", "Czas karnawału", "Wiejska przyjaźń" i "Życie nasze".

700 lat Majkowa, "Ziemia Piotrkowska", nr 31 (151), 1 VIII 2008, s. 6. "Biuletyn informacyjny gminy Wola Krzysztoporska", numery: VIII i IX 2009.

Zobacz też: Majków, Majków Duży, Majków Mały, Majków Średni, Olendry

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 173730
2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 767 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
4. Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 65