Makian (wyspa)

Makian
Pulau Makian
Ilustracja
Kontynent

Azja

Państwo

 Indonezja

Akwen

Morze Moluckie

Archipelag

Moluki

Powierzchnia

55 km²

Populacja (2010)
• liczba ludności


12 394

Położenie na mapie Indonezji
Mapa konturowa Indonezji, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Makian”
0°20′00″N 127°22′00″E/0,333333 127,366667

Makian, także: Makean[1], Makeang[2] lub Kie Besi[3] (indonez. Pulau Makian) – wyspa w Indonezji na Morzu Moluckim w archipelagu Moluków na zachód od Halmahery i na południe od Tidore; powierzchnia 55 km²; 12 394 mieszkańców (2010)[4].

Jest to czynny wulkan, erupcje miały miejsce w latach 1646, 1760, 1861–1864, 1890, 1988[5].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się na Morzu Moluckim, na południe od wyspy Ternate[6].

Stare zdjęcie Ngofakiaha. W tle widać zabudowania.

Rozmiary

[edytuj | edytuj kod]

Makian ma szerokość około 10 km[6], a powierzchnia wynosi 55 km²[7].

Ludność i język

[edytuj | edytuj kod]

Ludność Makian posługuje się dwoma niespokrewnionymi ze sobą językami, makian zachodnim (moi) oraz makian wschodnim (taba)[8][9].

Lokalne nazwy wyspy to: Taba (używana przez grupę wschodnią)[10][11] i Moi (używana przez grupę zachodnią)[12][13]. Inne określenia to „Kie Besi”[3] i „Mara” (z języka ternate)[14].

Atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Wyspa posiada jedynie transport wodny[15].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Od XVII do początku XX w. wyspa znajdowała się pod kontrolą Sułtanatu Ternate[17]. Od zakończenia II wojny światowej należy do Indonezji[18].

W latach 70. XX w. podjęto decyzję o przesiedleniu ludności wyspy do regionu Malifut na Halmaherze (kabupaten Halmahera Utara), z powodu zagrożenia wulkanicznego[19].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Perangin Angin 2023 ↓, s. 25.
  2. Faris Bobero: Orang Halmahera: Sebuah Catatan dari Lapangan (Faris Bobero). Handi Andrian, 2021, s. 59. [dostęp 2022-01-27]. (indonez.).
  3. a b William Hutton, Jonathan Eagle: Earth’s Catastrophic Past and Future: A Scientific Analysis of Information Channeled by Edgar Cayce. Boca Raton, Fla.: Universal Publishers, 2004, s. 49. ISBN 978-1-58112-517-7. OCLC 58788836. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
  4. Biro Pusat Statistik, Dżakarta, 2011.
  5. Bowden 2002 ↓, s. 121.
  6. a b Makian Island | Maluku Islands Indonesia [online], RoamIndonesia.com, 21 grudnia 2016 [dostęp 2023-08-25] (ang.).
  7. Perangin Angin 2023 ↓, s. 27.
  8. John Bowden: Taba. W: K. Alexander Adelaar, Nikolaus P. Himmelmann (red.): The Austronesian languages of Asia and Madagascar. London: Routledge, 2005, s. 769–792. DOI: 10.4324/9780203821121. ISBN 0-7007-1286-0. OCLC 53814161. (ang.).
  9. John Bowden: Taba (Makian Dalam): Description of an Austronesian language from Eastern Indonesia. Department of Linguistics and Applied Linguistics, The University of Melbourne, 1997, s. 2. OCLC 222104670. (ang.).
  10. Bowden 2002 ↓, s. 123.
  11. Zulyani Hidayah: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia. Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2015, s. 233. ISBN 978-979-461-929-2. OCLC 913647590. (indonez.).
  12. Bowden 2002 ↓, s. 118.
  13. Voorhoeve 1982 ↓, s. 4.
  14. M. Adnan Amal: Kepulauan Rempah-rempah. Wyd. 2. Jakarta: Kepustakaan Populer Gramedia, 2016, s. 9, 486. ISBN 978-602-424-166-7. OCLC 963798036. (indonez.).
  15. a b c d Makian: North Maluku’s Most Dangerous Volcano [online], East-Indonesia.info [dostęp 2023-08-25] (ang.).
  16. Baseline kegunungapian Indonesia. Jakarta: Badan Nasional Penanggulangan Bencana, 2012. ISBN 978-602-7700-04-8. [dostęp 2023-08-28]. Cytat: Kiebesi atau Wakiong ini terletak pada Pulau Makian. [...] Gunung ini mempunyai ketinggian sekitar 1.357 m dpl dan termasuk ke dalam jenis gunungapi Strato tipe A. (indonez.).
  17. Voorhoeve 1982 ↓, s. 5–6.
  18. Bowden 2002 ↓, s. 120.
  19. Perangin Angin 2023 ↓, s. 26–27.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]