Malkaridae | |||
Davies, 1980 | |||
Samiec z rodzaju Malkara | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina |
Malkaridae | ||
Synonimy | |||
| |||
Zasięg występowania | |||
Malkaridae – rodzina pająków z infrarzędu Araneomorphae. Zalicza się do niej 57 opisanych gatunków. Zamieszkują krainę australijską oraz południową część Ameryki Południowej. Bytują wśród ściółki i mchów, głównie w wilgotnych lasach liściastych.
Pająki o drobnych rozmiarach ciała. Prosoma ich cechuje się sternum zlanym wokół łącznika z karapaksem[1][2]. Odnóża zwieńczone są trzema pazurkami[2]. Niekiedy układ kolców na odnóżach podobny jest do tego u naśladowanikowatych[1], ale do rodziny zaliczają się również gatunki o odnóżach zupełnie kolców pozbawionych[3]. Opistosoma (odwłok) u samców, a w przypadku części gatunków także u samic zaopatrzony jest w wentralne skutum, leżące po stronie brzusznej wokół łącznika[1][2]. Samce części gatunków mają również na skutum po grzbietowej stronie opistosomy[1]. U obu płci pierścień zesklerotyzowanego oskórka otacza kądziołki przędne. Ponadto na opistosomie występują zesklerotyzowane punkty przyczepu mięśni (sigilla). Szczecinki opistosomy osadzone są na zesklerotyzowanych dyskach. Kądziołki przędne tylno-bocznej pary pozbawione są tak zwanych triad araneoidalnych, czyli zespołu trzech gruczołów przędnych: dwóch zagregowanych i jednego wiciowatego[1][2]. Pólka przędne są u Malkaridae zredukowane względem tych typowych dla Araneoidea[1].
Nogogłaszczki samca mają niezmodyfikowane, pozbawione wyrostków czy apoofiz rzepkę i goleń. Brak jest apofizy medialnej. Kubkowate cymbium ma zintegrowane, osadzone nasadowo paracymbium, czasem zaopatrzone w dystalne wyrostki lub apofizy. W przeciwieństwie do większości przedstawicieli nadrodziny konduktor u Malkaridae zwykle, biegnąc przy zewnętrznej krawędzi tegulum, okręca ją w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Nasada konduktora łączy się z tegulum błoną i może być wyposażona w różne apofizy określane skrótem CBA. Nasada embolusa jest szeroka, natomiast pozostała jego część długa, niekiedy nitkowata. Embolus okręca zewnętrzną krawędź tegulum w kierunku odwrotnym niż konduktor[1].
Zwierzęta te prowadzą skryty tryb życia[2][1]. Zamieszkują głównie ściółkę i mchy wilgotnych lasów liściastych w strefie klimatu tropikalnego i umiarkowanego. Nie budują sieci łownych, lecz aktywnie poszukują swych ofiar. Przynajmniej niektóre polują na inne pająki. Pajęczaki z tej rodziny znajduje się bardzo rzadko. Zwykle odławiane są do pułapek Barbera, wysiewane z podłoża sitem lub wypłaszane za pomocą aparatu Tullgrena. Spotykano je także pod murszejącymi kłodami[1].
Rodzina ta występuje głównie w krainie australijskiej, zamieszkując kontynentalną Australię, Tasmanię i Nową Zelandię, z jednym gatunkiem, Flavarchaea humboldti, endemicznym dla Nowej Kaledonii. Poza krainą australijską występuje tylko Chilenodes australis – endemit południowego skraju krainy neotropikalnej, znany z południowych części Chile i Argentyny[1][4].
Rodzina ta wprowadzona została w 1980 roku przez Valerie Davies jako podrodzina w obrębie krzyżakowatych[5]. W 1984 roku Raymond Forster i Norman I. Platnick wyróżnili nową rodzinę Pararchaeidae[6]. W 1986 roku Jörg Wunderlich wyniósł podrodzinę wprowadzoną przez Davies do rangi odrębnej rodziny Malkaridae[7]. W tym samym roku Russell J. Moran wprowadził nową rodzinę Sternodidae, jednak już w rok później Forster i Platnick przenieśli zaliczone do niej rodzaje do Malkaridae[8]. W 2004 roku Wunderlich uznał Malkaridae i Pararchaeidae za podrodziny w obrębie naśladownikowatych[9]. W 2017 roku Dimitar Dimitrow i współpracownicy na podstawie wyników analizy filogenetycznej wyróżnili Malkaridae jako odrębną rodzinę w nadrodzinie Araneoidea, zaś Pararchaeidae uznali za jej synonim[2]. W 2020 roku Gustavo Hormiga i Nikolaj Scharff zrewidowali Malkaridae Nowej Zelandii, wprowadzając, również na podstawie analizy Dimitrowa i innych, podział rodziny na cztery podrodziny[1].
Do rodziny Malkaridae zalicza się 57 opisanych gatunków, zgrupowanych w 13 rodzajach i 4 podrodzinach[4][1]:
Grupę siostrzaną dla Malkaridae stanowi klad obejmujący naśladownikowate, Arkyidae i kwadratnikowate[2][1]. Z kolei w obrębie rodziny występuje siostrzana relacja między Malkarinae i Pararchaeinae oraz między Sternoidinae i Tingotinginae[1].