| Prawdziwe imię i nazwisko |
Daniel Marcus |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 stycznia 1912 |
| Data i miejsce śmierci |
23 kwietnia 1989 |
| Zawód |
reżyser |
| Lata aktywności |
1948–1989 |
Marc Daniels, właśc. Daniel Marcus (ur. 27 stycznia 1912 w Pittsburghu, zm. 23 kwietnia 1989 w Santa Monica[1]) – amerykański reżyser telewizyjny i teatralny, znany m.in. z pracy przy serialach Kocham Lucy i Star Trek: Seria oryginalna. Trzykrotnie nominowany do nagrody Emmy.
Był absolwentem University of Michigan[2]. W czasie II wojny światowej przez dwa lata walczył w służbie czynnej, a także pracował przy produkcji filmu To jest armia (1943)[2]. Po zakończeniu tego konfliktu studiował aktorstwo i reżyserię w American Academy of Dramatic Arts[2]. Karierę telewizyjną rozpoczął w 1948 jako reżyser programu Ford Theater w telewizji CBS[3], cyklu widowisk na żywo opartych na dziełach literackich oraz na oryginalnych scenariuszach.
W 1951 został głównym reżyserem debiutującego wówczas serialu Kocham Lucy. Wraz z grupą współpracowników wprowadził tam pionierskie wówczas rozwiązanie techniczne, które później znalazło zastosowanie przy wielu innych serialach, zwłaszcza sitcomach. Zamiast typowo filmowego sposobu realizacji zdjęć, opierającego się na krótkich ujęciach z użyciem jednej kamery, Daniels i jego zespół zdecydowali się na to, aby aktorzy grali odcinki serialu niemal jak sztuki teatralne, z udziałem publiczności na żywo i z minimalną liczbą przerw technicznych. Aby uchwycić całą akcję, na planie pracowały równocześnie trzy kamery[3]. Rozwiązanie to pozwoliło osiągnąć lepsze efekty zwłaszcza w obszarze gry aktorskiej, gdyż bezpośrednie obcowanie obsady z żywą widownią korzystnie wpływało na ostateczny efekt[2]. Daniels opuścił ekipę Kocham Lucy po jednym sezonie, licząc na znalezienie lepiej płatnej pracy[3].
Daniels cieszył się opinią fachowca potrafiącego wyjątkowo sprawnie panować nad technicznymi aspektami produkcji telewizyjnej, co uczyniło z niego wziętego reżysera zarówno produkcji ogólnodostępnych, jak i transmisji realizowanych na wewnętrzny użytek dużych firm, a nawet wojska[2]. Pracował przy wybranych odcinkach takich seriali jak m.in. Doktor Kildare, Bonanza czy Gunsmoke[2]. Był także jednym z głównych reżyserów pierwszej odsłony Star Treka, w ramach której zrealizował 15 odcinków[4]. Trzykrotnie pracował również jako reżyser teatralny, specjalizujący się w musicalach[2]. Zmarł w wieku 77 lat, przyczyną zgonu była niewydolność serca[3].
| nagroda | rok | kategoria | serial / program | nagroda / nominacja |
|---|---|---|---|---|
| Emmy | 1983 | reżyseria serialu dramatycznego | Sława | nominacja |
| 1984 | reżyseria programu dla dzieci | ABC Weekend Specials | nominacja | |
| 1985 | reżyseria serialu komediowego | Alice | nominacja | |
| Hugo | 1967 | najlepsza prezentacja dramatyczna | Star Trek: Seria oryginalna (odcinek Bunt) | nagroda |
| Star Trek: Seria oryginalna (odcinek Wirus) | nominacja | |||
| 1968 | najlepsza prezentacja dramatyczna | Star Trek: Seria oryginalna (odcinek Po drugiej stronie lustra) | nominacja | |
| Star Trek: Seria oryginalna (odcinek Maszyna zagłady) | nominacja |
źródło:[5]