Marcin Baran

Marcin Baran
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1963
Kraków

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

poezja

Nagrody

Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius” (2013)

Cytaty w Wikicytatach

Marcin Baran (ur. 16 listopada 1963 w Krakowie)[1] – polski poeta, eseista, dziennikarz, laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn lekarzy: Erazma i Mirosławy z domu Kowalskiej[1]. Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim[2]. W latach 80. i 90. XX wieku był związany z pismem „brulion”[2]. Debiutował w 1990 roku tomem Pomieszanie. Opublikował wiele tomików wierszy, tom prozy poetyckiej Prozak liryczny, wraz z Marcinem Świetlickim i Marcinem Sendeckim zredagował antologię Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler. W 1997 roku był nominowany do literackiej nagrody Nike za tom Zabiegi miłosne[2]'. W 2013 roku został nagrodzony Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius za tom wierszy Niemal całkowita utrata płynności[2][3]. Jego wiersze były tłumaczone m.in. na język niemiecki, słoweński i czeski.

W latach 2000–2003 był związany z tygodnikiem „Przekrój”, później pracował w krakowskim Instytucie Książki, w TVP Kultura. Był I zastępca redaktora naczelnego i sekretarzem redakcji w Dzienniku Polskim, a także dyrektorem programowym Bruno Schulz Festiwal we Wrocławiu[4]. Był regularnym uczestnikiem wydawanego w latach 2010–2015 pisma mówionego Gadający Pies. Mieszka w Krakowie.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Baran Marcin, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 16, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-24].
  2. ↑ a b c d e Marcin Baran dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Poezji. [w:] Silesius. Wrocławska Nagroda Literacka [on-line]. [dostęp 2019-06-18].
  3. ↑ Laureaci. Silesius. [dostęp 2014-07-23].
  4. ↑ Marcin Baran. DybookFestiwal. [dostęp 2014-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-11)].
  5. ↑ Agnieszka Gałczyńska: Znamy najgorsze książki poetyckie roku. Literacka Dynia 2013. [w:] naszemiasto.pl Wrocław [on-line]. Polska Press, 2013-12-23. [dostęp 2019-06-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Książki poetyckie

[edytuj | edytuj kod]
  • Pomieszanie Kraków: Oficyna Literacka, 1990
  • Sosnowiec jest jak kobieta Kraków-Warszawa: bruLion, 1992
  • Zabiegi miłosne Kraków: Baran i Suszczyński, 1996 (nominacja do nagrody Nike)
  • Sprzeczne fragmenty Poznań: a5, 1996
  • Tanero Kraków: Oficyna Literacka, 1998
  • Prozak liryczny Kraków: WL, 1999
  • Bóg raczy wiedzieć Kraków: Zebra, 2000
  • Destylat Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa 2001 (wiersze wybrane)
  • Gnijąca wisienka Kraków: a5, 2003
  • Mistyka i zmysły Kraków: Austeria, 2008
  • Niemal całkowita utrata płynności Kraków: EMG, 2012
  • Zebrane Kraków: EMG, 2013

Antologie

[edytuj | edytuj kod]
  • Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler Warszawa: Prószyński i S-ka, 1997
  • Carnivorous Boy Carnivorous Bird Chicago: Zephyr Press, 2002

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Barbara Tyszkiewicz, Baran Marcin, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobiliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 33–35
  • bibliografia