Marcin Kaczmarek (ur. 1979)

Ten artykuł dotyczy polskiego piłkarza. Zobacz też: inne osoby noszące to samo imię i nazwisko.
Marcin Kaczmarek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1979
Sieradz

Wzrost

170 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Star Starachowice

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2002 KKS Kalisz
2001 →Włókniarz Konstantynów Łódzki (wyp.)
2002–2004 Ceramika Opoczno 54 (6)
2004–2005 KSZO Ostrowiec Św. 30 (10)
2005–2008 Korona Kielce 71 (5)
2008–2010 Lechia Gdańsk 59 (3)
2011 ŁKS Łódź 31 (1)
2012–2014 Widzew Łódź 76 (5)
2014–2019 Olimpia Grudziądz 139 (22)
2019–2021 KSZO 1929 Ostrowiec Św. 6 (1)
2021–2023 Star Starachowice
2023 Łysica Bodzentyn
2024- Wisła Sandomierz
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005  Polska 2 (0)
2005  Polska B 1 (0)
W sumie: 3 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 27 stycznia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Cytaty w Wikicytatach

Marcin Kaczmarek (ur. 3 grudnia 1979 w Sieradzu) – polski piłkarz występujący na pozycji bocznego obrońcy lub pomocnika w Wiśle Sandomierz.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Marcin Kaczmarek piłkarską karierę rozpoczynał w Piaście Błaszki, z którego trafił do KKS–u Kalisz. W rundzie wiosennej sezonu 2000/2001 reprezentował barwy Włókniarza Konstantynów Łódzki, natomiast w kolejnych rozgrywkach ponownie grał w kaliskim klubie. W 2002 roku przeszedł do Ceramiki Opoczno. W jej barwach zadebiutował 3 sierpnia w II lidze, grając w wygranym 2:1 spotkaniu z Aluminium Konin[1]. Pierwszego gola dla Ceramiki uzyskał w meczu Pucharu Polski, kiedy to pokonał bramkarza Polonii Olimpii Elbląg[2]. W lidze pierwsze trafienie zanotował 5 października w meczu z Tłokami Gorzyce, przyczyniając się do zwycięstwa 3:1[3]. W sezonach 2002/03 i 2003/04 (w którym klub występował pod nazwą Stasiak) Kaczmarek był podstawowym zawodnikiem swojego zespołu.

W 2004 roku Stasiak Opoczno został przeniesiony do Ostrowca Św. i sezon 2004/05 rozpoczął jako KSZO Ostrowiec Św. Kaczmarek trafił do nowo utworzonej drużyny, w której zadebiutował 30 lipca w wygranym 5:2 meczu z MKS-em Mława; strzelił w nim również dwa gole[4]. W całych rozgrywkach był podstawowym zawodnikiem zespołu, z dziesięcioma bramkami na koncie został jego najlepszym strzelcem[5]. W 2005 roku Kaczmarek trafił do Korony Kielce[6]. Po raz pierwszy w I lidze wystąpił 26 lipca w zremisowanym 0:0 pojedynku z Cracovią[7]. Debiutanckiego gola zdobył natomiast 12 sierpnia 2006 w meczu przeciwko Lechowi Poznań[8]. W latach 2005–2008 był podstawowym zawodnikiem kieleckiego klubu, wraz z nim w sezonie 2006/07 dotarł do finału Pucharu Polski, w którym zagrał przez 72. minuty (został zmieniony przez Pawła Sasina), a jego klub przegrał 0:2 z Dyskobolią Grodzisk Wlkp.[9]

Na początku sierpnia 2008 roku Kaczmarek przeszedł do Lechii Gdańsk[10]. Pierwszego gola zdobył w wygranym meczu z Cracovią, a bramka ta była pierwszym po 20-letniej przerwie golem w najwyższej klasie rozgrywkowej zdobytym na stadionie przy ul. Traugutta[potrzebny przypis]. W sezonie 2008/09 był jednym z kluczowych zawodników gdańskiego zespołu, w kolejnych rozgrywkach również zebrał wiele pochwał i dobrych recenzji[potrzebny przypis]. Od maja 2010 roku zmagał się z chorobą zatok[11], w sierpniu przeszedł ich operację, do gry powrócił we wrześniu. Utracił jednak miejsce w podstawowym składzie, a w styczniu 2011 trener Tomasz Kafarski uznał, że forma Kaczmarka nie jest wystarczająca i nie zabrał go na zgrupowanie do Turcji[12].

11 lutego 2011 roku Kaczmarek przeszedł do ŁKS–u Łódź, podpisując z nim półroczny kontrakt z opcję przedłużenia w przypadku awansu klubu do Ekstraklasy[13]. 13 stycznia 2012 roku z powodu zaległości finansowych ze strony ŁKS–u rozwiązał kontrakt i przeszedł do rywala zza miedzy, Widzewa Łódź. Kontrakt początkowo obowiązywał 2 na lata[14]. Od tego czasu Kaczmarek stał się podstawowym zawodnikiem drużyny z al. Piłsudskiego. W sezonie 2013/14 spadł z drużyną Widzewa do I ligi.

W czerwcu 2014 roku podpisał kontrakt z drużyną Olimpii Grudziądz[15].

W sezonach 2021/2022 oraz 2022/23 grał w drużynie Star Starachowice, z której w lipcu 2023 przeniósł się do Łysicy Bodzentyn[16]. Od stycznia 2024 roku występuje w barwach Wisły Sandomierz[17].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Stan na 30 sierpnia 2019:
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Inne rozgrywki Suma Dyscyplina
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Ceramika Opoczno 2002/03 II liga 26 2 4 1 – 30 3 7 0
2003/04 II liga 28 4 1 0 2[18] 0 31 4 6 0
Ogółem: 54 6 5 1 2 0 61 7 13 0
KSZO Ostrowiec Św. 2004/05 II liga 30 10 9 0 – 39 10 11 3
Ogółem: 30 10 9 0 – 39 10 11 3
Korona Kielce 2005/06 Orange Ekstraklasa 26 0 6 0 – 32 0 6 0
2006/07 Orange Ekstraklasa 23 4 6 0 6[19] 0 35 4 6 0
2007/08 Orange Ekstraklasa 22 1 1 0 3[20] 0 26 1 5 0
Ogółem: 71 5 13 0 9 0 93 5 17 0
Lechia Gdańsk 2008/09 Ekstraklasa 27 1 1 0 1[21] 0 29 1 7 1
2009/10 Ekstraklasa 25 2 6 0 – 31 2 4 0
2010/11 (j) Ekstraklasa 7 0 1 0 – 8 0 1 0
Ogółem: 59 3 8 0 1 0 68 3 12 1
ŁKS Łódź 2010/11 (w) I liga 16 1 – 16 1 3 0
2011/12 (j) Ekstraklasa 15 0 1 0 – 16 0 3 0
Ogółem: 31 1 1 0 – 32 1 6 0
Widzew Łódź 2011/12 (w) Ekstraklasa 12 1 – 12 1 4 0
2012/13 Ekstraklasa 29 2 1 0 – 30 2 7 0
2013/14 Ekstraklasa 35 2 2 1 – 37 3 7 1
Ogółem: 76 5 3 1 – 79 6 18 1
Olimpia Grudziądz 2014/15 I liga 32 4 – 32 4 7 1
2015/16 I liga 28 6 2 0 – 30 6 7 1
2016/17 I liga 31 7 1 0 – 32 7 7 0
2017/18 I liga 24 0 1 0 – 25 0 6 0
2018/19 I liga 24 5 1 0 – 25 5 7 1
Ogółem: 139 22 5 0 – 144 22 34 3
KSZO 1929 Ostrowiec Św. 2019/20 III liga 6 1 0 0 – 6 1 0 0
Ogółem: 6 1 0 0 – 6 1 0 0
Łącznie w karierze: 466 53 44 2 12 0 522 55 111 8

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec września 2005 roku Marcin Kaczmarek został powołany przez selekcjonera Pawła Janasa do reprezentacji Polski na mecze z Islandią i Anglią[22]. 7 października wystąpił w pierwszym spotkaniu, zmieniając w 77. minucie Jacka Krzynówka[23]. Debiutując w kadrze stał się pierwszym reprezentantem kraju w historii Korony Kielce[potrzebny przypis].

Pod koniec października 2005 roku Kaczmarek został desygnowany na mecz z reprezentacją Estonii[24]. W spotkaniu, które odbyło się 16 listopada na stadionie KSZO w Ostrowcu Św., zagrał w podstawowym składzie, natomiast w przerwie został zmieniony przez Ireneusza Jelenia[25].

W listopadzie 2005 roku Kaczmarek został powołany przez Edwarda Klejndinsta do reprezentacji B na mecz ze Szkocją[26]. W przegranym 0:2 spotkaniu, które odbyło się w Kilmarnock, zagrał od 46. minuty, kiedy to zmienił Rafała Grzelaka[27].

# Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki
1. 7 października 2005 Stadion Wojska Polskiego, Warszawa  Islandia 3:2 mecz towarzyski
2. 16 listopada 2005 Miejski Stadion Sportowy KSZO, Ostrowiec Św.  Estonia 3:1 mecz towarzyski

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Aluminium Konin 1–2 Ceramika Opoczno. 90minut.pl, 3 sierpnia 2002. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  2. ↑ Polonia Olimpia Elbląg 0–6 Ceramika Opoczno. 90minut.pl, 11 września 2002. [dostęp 2014-01-11]. (pol.).
  3. ↑ Ceramika Opoczno 3–1 Tłoki Gorzyce. 90minut.pl, 5 października 2002. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  4. ↑ KSZO Ostrowiec Świętokrzyski 5–2 MKS Mława. 90minut.pl, 30 lipca 2004. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  5. ↑ Strzelcy (2004/2005). 90minut.pl. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  6. ↑ Szymon Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. Kielce: Oficyna Poligraficzna APLA Spółka Jawna, 2008, s. 79. ISBN 978-83-85953-44-9.
  7. ↑ Korona Kielce 0–0 Cracovia. 90minut.pl, 26 lipca 2005. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  8. ↑ Korona Kielce 2–2 Lech Poznań. 90minut.pl, 12 sierpnia 2006. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  9. ↑ Dyskobolia z Pucharem Polski. 90minut.pl, 1 maja 2007. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  10. ↑ Kaczmarek i Kowalczyk piłkarzami Lechii. 90minut.pl, 2 sierpnia 2008. [dostęp 2011-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 października 2012)]. (pol.).
  11. ↑ Marcin Kaczmarek stracił dwa obozy przez... zatoki. futbolnews.pl, 21 lipca 2010. [dostęp 2014-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2015)]. (pol.).
  12. ↑ Trener Kafarski nie chce Marcina Kaczmarka. 90minut.pl, 28 stycznia 2011. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  13. ↑ Marcin Kaczmarek podpisał kontrakt z ŁKS–em. 90minut.pl, 11 lutego 2011. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  14. ↑ Sensacyjny transfer! Marcin Kaczmarek zamienił ŁKS na Widzew. ekstraklasa.net, 14 stycznia 2012. [dostęp 2014-01-11]. (pol.).
  15. ↑ Marcin Kaczmarek w Olimpii Grudziądz. 90minut.pl, 7 czerwca 2014. [dostęp 2014-06-08]. (pol.).
  16. ↑ Były reprezentant Polski i zawodnik Korony Kielce wzmacnia beniaminka IV ligi [online], www.cksport.pl [dostęp 2024-01-27].
  17. ↑ Nowy transfer Wisły! Reprezentant Polski ma 44 lata i wciąż gra w piłkę [online], www.polsatsport.pl, 10 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-27] (pol.).
  18. ↑ Mecze barażowe o pozostanie w II lidze.
  19. ↑ Mecze w ramach rozgrywek Pucharu Ekstraklasy.
  20. ↑ Mecze w ramach rozgrywek Pucharu Ekstraklasy.
  21. ↑ Mecz w ramach rozgrywek Pucharu Ekstraklasy.
  22. ↑ Kadra na mecze z Islandią i Anglią. pzpn.pl, 26 września 2005. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  23. ↑ Polska 3-2 Islandia. 90minut.pl, 7 października 2005. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  24. ↑ Kadra na mecze z Ekwadorem i Estonią. pzpn.pl, 28 października 2005. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  25. ↑ Mecz towarzyski: Polska – Estonia 3:1. pzpn.pl, 16 listopada 2005. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  26. ↑ Kadra reprezentacji B na mecz ze Szkocją. pzpn.pl, 28 listopada 2005. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
  27. ↑ Szkocja B 2–0 Polska B. 90minut.pl, 6 grudnia 2005. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]