Marcin Rekowski

Marcin Rekowski
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Marcin Mieczysław Rekowski

Pseudonim

Rex

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1978
Kościerzyna[1]

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

189 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

25

Zwycięstwa

19

Przez nokauty

16

Porażki

6

Remisy

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 2 listopada 2024.
Multimedia w Wikimedia Commons

Marcin Mieczysław Rekowski (ur. 10 stycznia 1978 w Kościerzynie) – polski bokser wagi ciężkiej[2], trzykrotny amatorski Mistrz Polski w kategorii superciężkiej.

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

Marcin Rekowski podczas amatorskiej kariery był trzykrotnym złotym medalistą Mistrzostw Polski w kategorii superciężkiej. Na zawodowstwo przeszedł w kwietniu 2012 roku, w związku z osiągnięciem 35 lat[3].

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Kariera bokserska

[edytuj | edytuj kod]

18 maja 2012 stoczył pierwszą zawodową walkę. W debiucie pokonał w drugiej rundzie przez techniczny nokaut Manuela Reussa[4][5].

12 sierpnia 2012 Rekowski w czwartym zawodowym pojedynku po raz pierwszy walczył poza granicami Polski. Na gali w Berlinie już w pierwszej rundzie przez techniczny nokaut pokonał Vaclawa Fialę[6][7].

W październiku 2012 Marcin Rekowski pomagał Mariuszowi Wachowi w przygotowaniach do walki o tytuł Mistrza Świata federacji WBA, WBO, IBF oraz IBO z Władimirem Kliczko[8].

18 maja 2013 pokonał przez nokaut w piątej rundzie Elijaha McCalla, syna byłego Mistrza Świata federacji WBC Olivera McCalla[9].

23 sierpnia 2013 Marcin Rekowski w swojej dziesiątej zawodowej walce, zwyciężył w czwartej rundzie przez techniczny nokaut, byłego pretendenta do Mistrzostwa Świata federacji WBC, Dany'ego Williamsa[10].

1 lutego 2014 Rekowski doznał pierwszej porażki na zawodowym ringu. Po ośmiu rundach, niejednogłośnie na punkty stosunkiem 76:75, 74:77 oraz 75:77, sędziowie orzekli zwycięstwo byłego Mistrza Świata federacji WBC Olivera McCalla. Początkowo ogłoszono wygraną Polaka, jednak po chwili zweryfikowano wynik na korzyść Amerykanina[11][12].

26 kwietnia 2014 na gali Wojak Boxing Night w Legionowie, udanie zrewanżował się Oliverowi McCallowi, wygrywając jednogłośną decyzją sędziów, na punkty, stosunkiem 96:94, 98:92 oraz 99:91[13].

1 czerwca 2014 na gali Wojak Boxing Night w Lublinie, wygrał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Albertem Sosnowskim, zdobywając międzynarodowy pas mistrza Polski[14].

10 kwietnia 2015 na gali w Gliwicach pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie Nigeryjczyka Gbenga Oluokuna (19-12, 12 KO)[15].

26 września 2015 Rekowski po raz drugi w karierze zawodowej poniósł porażkę. Tym razem jego przeciwnikiem był Nagy Aguilera. W pierwszej rundzie niespodziewanie Rex "leżał" na deskach po mocnym uderzeniu z prawej ręki. Pojedynek był bardzo zacięty, w ósmej rundzie po krótkim lewym sierpie Aguilera znalazł się na macie. Z każdą minutą widać było coraz większe zmęczenie po obu stronach. W dziesiątej odsłonie Rekowski przyjął mocne uderzenie przez co został liczony na stojąco. Po wznowieniu walki Aguilera rzucił się do ataku. W kontrowersyjnych okolicznościach sędzia przerwał walkę na 2 sekundy przed końcowym gongiem, co oznacza przegraną Rexa przez TKO. Do momentu zastopowania walki Rekowski prowadził na wszystkich kartach punktowych.

2 kwietnia 2016 na gali Polsat Boxing Night poniósł 3 porażkę w karierze, przegrywając przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Andrzejem Wawrzykiem. [16].

22 października 2016 podczas „Underground Boxing Show VIII” w kopalni soli w Wieliczce przegrał niejednogłośnie na punkty z Krzysztofem Zimnochem[17].

4 maja 2018 podczas gali w Kościerzynie, zakończył karierę efektownym zwycięstwem, nokautując Węgra Andrasa Csomora (18-20-2, 14 KO) w piątej rundzie[18].

Po ponad sześciu latach powrócił na ring 2 listopada 2024 w austriackim Maria Enzersdorf. Rekowski w drugiej rundzie został znokautowany przez Habiba Vuqiternę[19].

Walka w MMA

[edytuj | edytuj kod]

13 lutego 2021 stoczył swój pierwszy pojedynek w formule mieszanych sztuk walki (MMA) podczas gali MMA-VIP 1. Jego przeciwnikiem został dawny rywal Patryk Kowoll[20], z którym przegrał już po niespełna minucie przez techniczny nokaut[21].

Lista walk bokserskich na zawodowym ringu

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Rekord Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda, czas Data Miejsce Uwagi
Porażka 19-6 Austria Habib Vuqiterna (10-1) TKO 2 (6), 1:49 02.11.2024 Austria Maria Enzersdorf
Zwycięstwo 19-5 Węgry Andras Csomor (18-19-2) KO 5 (8), 2:28 04.05.2018 Polska Kościerzyna
Zwycięstwo 18-5 Polska Patryk Kowoll (5-19) TKO 4 (6), 2:23 18.11.2017 Polska Tczew
Porażka 17-5 Francja Carlos Takam (33-3-1) KO 4 (12), 0:42 29.01.2017 Makau Makau Walka o pas mistrza IBF Inter-Continental w wadze ciężkiej[22].
Porażka 17-4 Polska Krzysztof Zimnoch (19-1-1) SD 8 (8) 22.10.2016 Polska Kopalnia soli, Wieliczka
Porażka 17-3 Polska Andrzej Wawrzyk (31-1) TKO 7 (10), 0:42 02.04.2016 Polska Kraków Arena, Kraków
Zwycięstwo 17-2 Polska Bartosz Szwarczyński (5-25) TKO 1 (8), 1:38 06.12.2015 Polska Warszawa
Porażka 16-2 Dominikana Nagy Aguilera (19-9) TKO 10 (10), 2:58 26.09.2015 Polska Łódź
Zwycięstwo 16–1 Nigeria Gbenga Oloukun (19-11) TKO 5 (8), 1:25 10.04.2015 Polska Gliwice
Zwycięstwo 15–1 Polska Albert Sosnowski (48-6-2) TKO 7 (10), 0:48 31.05.2014 Polska Lublin Zdobył pas mistrza Rzeczpospolitej Polskiej w wadze ciężkiej.
Zwycięstwo 14–1 Stany Zjednoczone Oliver McCall (57-13) UD 10 26.04.2014 Polska Legionowo
Zwycięstwo 13–1 Polska Mateusz Malujda (4-2-1) KO 3 (6), 2:08 15.03.2014 Polska Arłamów
Porażka 12–1 Stany Zjednoczone Oliver McCall (56-13) SD 8 01.02.2014 Polska Opole
Zwycięstwo 12–0 Turcja Serdar Uysal (14-18-2) SD 8 23.08.2013 Niemcy Hamburg
Zwycięstwo 11–0 Polska Marcin Czech (0-0) TKO 1 (4), 0:52 05.10.2013 Polska Malbork
Zwycięstwo 10–0 Anglia Danny Williams (44-17) TKO 4 (8), 1:47 23.08.2013 Rumunia Gałacz
Zwycięstwo 9–0 Stany Zjednoczone Elijah McCall (11-2-1) TKO 5 (6), 1:36 18.05.2013 Polska Legionowo
Zwycięstwo 8–0 Polska Bartosz Szwaryczyński (0-1) TKO 1 (4), 1:32 16.03.2013 Polska Tczew
Zwycięstwo 7–0 Polska Patryk Kowoll (1-6) RTD 5 (8), 0:01 18.01.2013 Polska Pruszków
Zwycięstwo 6–0 Węgry Ferenc Zsalek (10-27-3) UD 8 17.11.2012 Niemcy Köpenick
Zwycięstwo 5–0 Łotwa Aleksandrs Dunecs (7-9-5) TKO 2 (8), 2:44 18.08.2012 Polska Międzyzdroje
Zwycięstwo 4–0 Czechy Vaclav Fiala (0-13) TKO 1 (4), 0:30 12.08.2012 Niemcy Berlin
Zwycięstwo 3–0 Białoruś Henadzi Daniliuk (13-6) KO 2 (4), 2:29 30.06.2012 Polska Łódź
Zwycięstwo 2–0 Czechy David Liska (0-0) TKO 1 (4), 1:06 02.06.2012 Polska Bydgoszcz
Zwycięstwo 1–0 Niemcy Manuel Reuss (0-1) TKO 2 (4), 2:51 18.05.2012 Polska Poznań Debiut w zawodowym boksie

[2]

Lista walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Porażka 0-1 Polska Patryk Kowoll (1-2) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 0:55 MMA-VIP 1: Najman vs. Złotówa 13.02.2021 Polska Nieporaz Debiut w MMA

[23]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Marcin Rekowski. boxrec.com. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  2. ↑ a b BoxRec: Marcin Rekowski [online], BoxRec [dostęp 2012-05-18] (ang.).
  3. ↑ Rekowski w gronie zawodowców. bokser.org. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  4. ↑ Marcin Rekowski vs. Manuel Reuss. bokser.org. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  5. ↑ Marcin Rekowski vs. Manuel Reuss (boxrec). boxrec.com. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  6. ↑ Rekowski wygrywa w Niemczech. bokser.org. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  7. ↑ Vaclav Fiala vs. Marcin Rewkoski. boxrec.com. [dostęp 2013-03-28]. (ang.).
  8. ↑ "Rex" sparingpartnerem Wacha. bokser.org. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  9. ↑ Rekowski wygrywa przez efektowny nokaut. bokser.org. [dostęp 2013-05-19]. (pol.).
  10. ↑ Jubileuszowy Marcin Rekowski zastopował Danny'ego Williamsa. bokser.org. [dostęp 2013-08-24]. (pol.).
  11. ↑ McCall nieznacznie lepszy od Rekowskiego. Skandal przy odczytywaniu kart punktowych!. bokser.org. [dostęp 2014-02-02]. (pol.).
  12. ↑ McCall minimalnie lepszy od Rekowskiego.. ringpolska.pl. [dostęp 2014-02-02]. (pol.).
  13. ↑ bokser.org: Rekowski zrewanżował się McCallowi. [dostęp 2014-04-27]. (pol.).
  14. ↑ Dragon znokautowany. Rekowski mistrzem Polski! - Polsat Sport [online], Polsat Sport, 31 maja 2014 [dostęp 2024-11-22] (pol.).
  15. ↑ Rekowski zastopował Oluokuna!. bokser.org, 10 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
  16. ↑ Rekowski vs Wawrzyk: Brutalna siła! Wawrzyk wygrywa przed czasem.
  17. ↑ Underground Boxing Show VIII: Krzysztof Zimnoch pokonał na punkty Marcina Rekowskiego [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-11-22].
  18. ↑ Rekowski znokautował rywala na zakończenie kariery! (WIDEO) - Polsat Sport [online], Polsat Sport, 4 maja 2018 [dostęp 2024-11-22] (pol.).
  19. ↑ Polak wrócił po sześciu latach. Nie dotrwał końca 2. rundy. "Powinien iść do pudła" [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-11-22].
  20. ↑ Mateusz Paczkowski, Marcin Rekowski poznał rywala na MMA VIP! Zmierzy się z byłym pięściarzem o rekordzie 7-24! [online], MMA PL, 20 grudnia 2020 [dostęp 2024-01-08] (pol.).
  21. ↑ Wirtualna Polska Media, Kolejna błyskawiczna wygrana na MMA-VIP. Kowoll nie dał szans Rekowskiemu - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 13 lutego 2021 [dostęp 2021-02-18] (pol.).
  22. ↑ Carlos Takam ciężko znokautował Marcina Rekowskiego w czwartej rundzie [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-11-22].
  23. ↑ Sherdog.com, Marcin [online], Sherdog [dostęp 2024-01-08] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]