Marcin Wichary w barwach Wisły Płock (2015) | |||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
17 lutego 1980 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
193 cm | ||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||
Marcin Józef Wichary (ur. 17 lutego 1980 w Zabrzu[1]) – polski piłkarz ręczny, bramkarz, trener.
Przez większość kariery sportowej zawodnik Wisły Płock (2004–2019), z którą zdobył cztery mistrzostwa Polski. Reprezentant Polski, brązowy medalista mistrzostw świata w Katarze (2015), uczestnik igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008, 5. miejsce).
Wychowanek Sparty Zabrze. W sezonie 1999/2000 był zawodnikiem AZS AWF Biała Podlaska, w którym rozegrał 21 meczów[2]. W latach 2000–2004 występował w Warszawiance (96 meczów w Ekstraklasie[2]), z którą w sezonie 2001/2002 zdobył Puchar Polski[3].
W latach 2004–2019 był graczem Wisły Płock. Z płockim klubem wywalczył cztery mistrzostwa Polski i trzy Puchary Polski. W najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej zanotował w barwach Wisły Płock 369 meczów, w których rzucił dwie bramki (jedną w sezonie 2006/2007, drugą w sezonie 2017/2018)[2]. Ponadto przez 11 sezonów grał z Wisłą w Lidze Mistrzów, w której zdobył jednego gola (w sezonie 2005/2006 w przegranym spotkaniu z THW Kiel)[1]. Jego występy cechowały nietuzinkowe interwencje i wyjątkowy sposób celebracji udanych parad[4]. W 2019 zakończył sportową karierę.
W 2000 wziął udział w młodzieżowych mistrzostwach Europy w Grecji, w których bronił ze skutecznością 33%[5].
W reprezentacji Polski zadebiutował 18 marca 2003 w przegranym meczu towarzyskim z Danią (26:33)[6]. Uczestniczył w mistrzostwach Europy w Szwajcarii (2006; 10. miejsce)[7], igrzyskach olimpijskich w Pekinie (2008; 5. miejsce)[8] i mistrzostwach Europy w Serbii (2012; 9. miejsce)[9]. Podczas mistrzostw świata w Hiszpanii (2013; 9. miejsce) wystąpił w pięciu spotkaniach, broniąc ze skutecznością 47% (34/73), co dało mu 1. miejsce w klasyfikacji najlepszych bramkarzy turnieju[10]. W 2015 zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w Katarze – w turnieju tym był trzecim bramkarzem (zastępcą Sławomira Szmala i Piotra Wyszomirskiego), w jednym spotkaniu został wpisany do protokołu meczowego[11].
Turniej | Mecze | Obrony | Rzuty | Skuteczność |
---|---|---|---|---|
Mistrzostwa Europy 2006 | 6 | 4 | 22 | 18%[7] |
Igrzyska olimpijskie 2008 | 8 | 31 | 103 | 30%[8] |
Mistrzostwa Europy 2012 | 6 | 41 | 124 | 33%[9] |
Mistrzostwa świata 2013 | 5 | 34 | 73 | 47%[10] |
Mistrzostwa świata 2015 | 1 | 0 | 0 | –[11] |
Razem | 26 | 110 | 322 | 34% |