Maria Amália Vaz de Carvalho (ur. 1847, zm. 1921) – poetka portugalska[1][2].
Maria Amália Vaz de Carvalho urodziła się w Lizbonie 2 lutego 1847 roku[3]. Była żoną poety Antónia Cândida Gonçalvesa Crespa[1][4]. Prowadziła salon literacki. Była pierwszą kobietą zaliczoną w poczet Akademii Nauk w Lizbonie. Zmarła 24 marca 1921 roku w Lizbonie[3]. W Portugalii istnieje nagroda literacka imienia Marii Amálii Vaz de Carvalho[5].
Maria Amália Vaz de Carvalho wypowiadała się w różnych rodzajach literackich[3]. Oprócz poezji pisała eseje i biografie. Wydała tomiki Uma Primavera de Mulher (1867)[1] i Vozes no Ermo (1876)[3].