Maria Prytz

Maria Prytz
Data i miejsce urodzenia

18 października 1976,
Sveg

Obywatelstwo

Szwecja

Wzrost

164[1] cm

Informacje klubowe
Klub

Skellefteå Curlingklubb

Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie
Srebro
Soczi 2014
Mistrzostwa świata
Srebro
Lozanna 2001
Srebro
Bismarck 2002
Brąz
Winnipeg 2003
Srebro
Lethbridge 2012
Srebro
Ryga 2013
Mistrzostwa świata juniorów
Brąz
Sofia 1994
Srebro
Perth 1995
Srebro
Karuizawa 1997
Brąz
Thunder Bay 1998
Mistrzostwa Europy
Srebro
Chamonix 1999
Złoto
Courmayeur 2003
Złoto
Füssen 2007
Srebro
Moskwa 2011
Brąz
Karlstad 2012
Złoto
Stavanger 2013

Maria Prytz, z domu Engholm (ur. 18 października 1976[2] w Sveg) – szwedzka curlerka, srebrna medalistka Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014, trzykrotna mistrzyni Europy.

Grę w curling rozpoczęła w 1989[1]. Przez większość kariery występowała w barwach Svegs Curlingklubb. W 1997 będąc czwartą w ekipie Margarethy Sigfridsson wygrała mistrzostwa Szwecji juniorów[3], na mistrzostwach świata wystąpiła jednak już wcześniej. W 1994 i 1995 była rezerwową w zespole Margarethy Lindahl, z turniejów tych wróciła z brązowym i srebrnym medalem.

W 1997 Szwedki dotarły do finału zawodów w Karuizawie, zajęły 2. miejsce przegrywając 3:11 ze Szkotkami (Julia Ewart)[4]. Rok później Prytz dołączyła na MŚ do drużyny Matildy Mattsson, tym razem pokonała Julię Ewart w meczu o brązowy medal[5].

Po czterech latach Prytz wygrała rozgrywki ligowe Elitserien. Na Mistrzostwach Świata 2002 ekipa ze Sveg zakwalifikowała się do fazy finałowej. W półfinale pokonała Norweżki (Dordi Nordby) i zdobyła srebrne medale ulegając w finale 5:6 Szkocji (Jackie Lockhart)[6]. Prytz zajęła 1. miejsce w Elitserien także w 2008 roku, reprezentantki Szwecji uplasowały się na 6. miejscu MŚ 2008[7].

Także po przekroczeniu wieku juniorskiego Maria występowała na arenie międzynarodowej jako piąta. Łącznie było to pięć turniejów, we wszystkich Szwedki stawały na podium, a Prytz nie wystąpiła w żadnym z meczów. Z zespołami Margarethy Lindahl i Anette Norberg zdobyła tytuły mistrzyni Starego Kontynentu w latach 2003 i 2007, wicemistrzyni Europy z 1999 a także srebrny i brązowy medal mistrzostw świata odpowiednio z 1999 i 2002.

Po zakończeniu sezonu 2010/2011 Prytz zastąpiła Stinę Viktorsson w drużynie AllTele ze Skellefteå Curlingklubb[8]. Po powrocie do gry wraz z Margarethą Sigfridsson wystąpiła na Mistrzostwach Europy 2011. Szwedki bez porażki awansowały do fazy finałowej, po pokonaniu 12:6 Dunek (Lene Nielsen) znalazły się w finale. W ostatnim spotkaniu wynikiem 2:8 lepsze okazały się Szkotki (Eve Muirhead)[9]. Medal z tego samego kruszcu Maria zdobyła podczas Mistrzostw Świata 2012, w finale Szwedki uległy 6:7 Szwajcarkom (Mirjam Ott)[10]. Pod koniec roku zespół ze Skellefteå zajął 3. miejsce w Mistrzostwach Europy w Kalrstad, gospodynie zawodów w meczu o brąz pokonały 9:3 Dunki (Lene Nielsen)[11].

W Mistrzostwach Świata 2013 po fazie grupowej Szwedki były na czele klasyfikacji. Pokonały w górnym meczu play-off zawodniczki ze Szkocji (Eve Muirhead) 7:5. Również w finale rywalizowały ze sobą te same zespoły. Curlerki ze Skellefteå zdobyły srebrne medale przegrywając 5:6[12]. W rundzie grupowej listopadowych ME zawodniczki ze Szwecji z bilansem 6 wygranych i 3 przegranych meczów zajęły 3. miejsce. W meczu Page play-off pokonały 10:2 Dunki (Lene Nielsen), później wygrały 7:6 nad Szwajcarkami (Mirjam Ott) i awansowały do finału. Drużyna Prytz zdobyła tytuły mistrzyń kontynentu pokonując w ostatnim meczu 10:5 Szkotki (Eve Muirhead)[13].

Maria Prytz reprezentowała Szwecję na Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014. Zawodniczki ze Skellefteå awansowały do półfinałów w rundzie grupowej wygrywając 7 z 9 meczów. W półfinale pokonały 7:5 Szwajcarki (Mirjam Ott). Ostatni mecz turnieju zakończył się wynikiem 3:6 na korzyść Kanadyjek (Jennifer Jones), Szwedki zdobyły srebrne medale[14].

Wielki Szlem

[edytuj | edytuj kod]


Turniej[15] 2011/2012 2012/2013 2013/2014 2014/2015
Autumn Gold A A A A
Manitoba Lotteries x x x QF*
Colonial Square A* A A A
Masters A* A QF F
Canadian Open —
Players’ Championships A F SF
Legenda
— = turniej nie odbył się
A = nie uczestniczyła
x = nie zakwalifikowała się do fazy finałowej
QF = ćwierćfinał
SF = półfinał
F = finał
W = zwycięstwo
* = turniej niezaliczany do cyklu Wielkiego Szlema

Drużyna

[edytuj | edytuj kod]
Czwarta Trzecia Druga Otwierająca
2011/2015 Maria Prytz Christina Bertrup Maria Wennerström Margaretha Sigfridsson
2007/2008 Stina Viktorsson Maria Prytz
2005/2006 Margaretha Sigfridsson Margaretha Dryburgh Ulrika Bergman
2004/2005 Margaretha Dryburgh Maria Prytz
2003/2004 Maria Prytz Margaretha Sigfridsson Margaretha Dryburgh Matilda Mattsson
2002/2003 Margaretha Sigfridsson Maria Engholm Annette Jörnlind
2001/2002 Maria Engholm Margaretha Sigfridsson Anna-Kari Lindholm
2000/2001 Anette Jörnlind Mari-Louise Persson
1999/2000 Margaretha Sigfridsson Maria Engholm Helen Edlund
1998/1999 Annette Jörnlind Helen Edlund
1997/1998 Anna-Kari Lindholm Mari-Louise Persson
1996/1997 Maria Halvarsson
Mikst Czwarty/-a Trzeci/-a Drugi/-a Otwierający/-a
2008/2009 Oskar Sjöström Maria Wennerström Eric Carlsén Maria Prytz

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Profil na curlit.com. [dostęp 2011-12-10]. (ang.).
  2. ↑ Svenska Curlingförbundet: Landslagsspelare genom tiderna. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-09)]. (szw.).
  3. ↑ Svenska Curlingförbundet: SM Juniorer Flickor. [dostęp 2011-08-31]. (szw.).
  4. ↑ MŚJ 1997 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  5. ↑ MŚJ 1998 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  6. ↑ MŚ 2002 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  7. ↑ MŚ 2008 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  8. ↑ Fulltaliga igen!. [dostęp 2011-08-31]. (szw.).
  9. ↑ ME 2011 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  10. ↑ MŚ 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  11. ↑ ME 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  12. ↑ MŚ 2013 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  13. ↑ ME 2013 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  14. ↑ ZIO 2014 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  15. ↑ Profil w bazie World Curling Tour. [dostęp 2014-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]