Mariastella Gelmini

Mariastella Gelmini
Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1973 ; Leno
	Minister edukacji Włoch
Okres	od 8 maja 2008; do 16 listopada 2011
Przynależność polityczna	Lud Wolności
Poprzednik	Giuseppe Fioroni
Następca	Francesco Profumo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mariastella Gelmini (ur. 1 lipca 1973 w Leno) – włoska polityk, parlamentarzystka, w latach 2008–2011 minister edukacji, od 2021 do 2022 minister bez teki.

Życiorys

Ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie w Brescii, specjalizując się w zakresie prawa administracyjnego.

W 1994 zaangażowała się w działalność partii Forza Italia, powołanej przez Silvia Berlusconiego. Pracowała w administracji regionalnej prowincji Brescia, od 2005 zasiadała w parlamencie regionu Lombardia.

W wyborach parlamentarnych w 2006 uzyskała mandat do Izby Deputowanych XV kadencji. W 2007 znalazła się wśród inicjatorów powołania Ludu Wolności, celem ściślejszej współpracy poszczególnych ugrupowań centroprawicowej koalicji. W przedterminowych wyborach rok później została wybrana posłanką XVI kadencji.

W czwartym rządzie Silvia Berlusconiego od maja 2008 do listopada 2011 sprawowała urząd ministra edukacji. W 2013 i 2018 ponownie wybierana do Izby Deputowanych na XVII i XVIII kadencję^[1]^[2].

W lutym 2021 została ministrem bez teki do spraw regionalnych i autonomii w gabinecie Maria Draghiego^[3]^[4]. W lipcu 2022 opuściła FI, krytykując działania tej partii w trakcie kryzysu rządowego. Dołączyła następnie do ugrupowania Azione Carla Calendy^[5]. W tym samym roku weszła w skład Senatu XIX kadencji^[6]. W październiku 2022 zakończyła pełnienie funkcji rządowej.

Przypisy

↑ Mariastella Gelmini na stronie Izby Deputowanych XVII kadencji. [dostęp 2018-03-05]. (wł.).
↑ Lombardia 3-01, collegio 3: risultati definitivi uninominale Camera. Mariastella Gelmini eletta. blitzquotidiano.it, 5 marca 2018. [dostęp 2018-03-05]. (wł.).
↑ Governo, ora il primo Cdm. Draghi e i suoi 23 ministri hanno giurato al Quirinale. Mascherine e nessuna stretta di mano: è la prima cerimonia in era Covid. repubblica.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
↑ I Ministri del Governo Draghi. governo.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
↑ Frana Forza Italia, Mariastella Gelmini va con Carlo Calenda. E anche Renato Brunetta lascia il partito. repubblica.it, 21 lipca 2022. [dostęp 2022-07-22]. (wł.).
↑ Tutti i candidati eletti alla Camera e al Senato: chi entra e chi esce dal nuovo Parlamento. ilriformista.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-28]. (wł.).

Bibliografia

Nota biograficzna na stronie rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2018-03-05]. (wł.).

[1] Mariastella Gelmini na stronie Izby Deputowanych XVII kadencji. [dostęp 2018-03-05]. (wł.).

[2] Lombardia 3-01, collegio 3: risultati definitivi uninominale Camera. Mariastella Gelmini eletta. blitzquotidiano.it, 5 marca 2018. [dostęp 2018-03-05]. (wł.).

[3] Governo, ora il primo Cdm. Draghi e i suoi 23 ministri hanno giurato al Quirinale. Mascherine e nessuna stretta di mano: è la prima cerimonia in era Covid. repubblica.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).

[4] I Ministri del Governo Draghi. governo.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).

[5] Frana Forza Italia, Mariastella Gelmini va con Carlo Calenda. E anche Renato Brunetta lascia il partito. repubblica.it, 21 lipca 2022. [dostęp 2022-07-22]. (wł.).

[6] Tutti i candidati eletti alla Camera e al Senato: chi entra e chi esce dal nuovo Parlamento. ilriformista.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-28]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]