Wychowanek klubu LeKi. Od kwietnia 2011 zawodnik klubu TPS[2]. W lutym 2012 przedłużył kontrakt[3]. Od czerwca 2013 zawodnik rosyjskiego klubu Mietałłurg Nowokuźnieck[4]. W listopadzie 2013 został usunięty ze składu i wystawiony na listę transferową[5]. W związku z brakiem zainteresowania zatrudnieniem go ze strony innych klubów, po 48 godzinach został przekazany do zespołu farmerskiego, Ariada-Akpars Wołżsk[5]. W drużynie rozegrał dwa mecze, a pod koniec listopada został zwolniony z Mietałłurga[6]. Od grudnia 2013 zawodnik szwedzkiego klubu Örebro HK[7]. W marcu 2014 przedłużył kontrakt o dwa lata[8]. Od kwietnia 2016 zawodnik Jokeritu[9]. W styczniu 2017 przedłużył kontrakt o dwa lata[10], a w grudniu 2018 o kolejne trzy lata[11]. Po wycofaniu się Jokeritu z KHL w sezonie 2021/2022 pod koniec lutego 2022 został ponownie graczem Ilves[12]. Od czerwca 2022 ponownie zawodnik Oulun Kärpät[13].
Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata edycji 2013, 2018, 2019, 2021, 2022 oraz zimowych igrzysk olimpijskich2018, 2022. Podczas turnieju MŚ 2019 był kapitanem reprezentacji i zdobył cztery gole – wszystkie w trzech ostatnich meczach fazy pucharowej, a okazały się one decydujące w kolejnych zwycięstwach i finalnie w zdobyciu tytułu mistrzowskiego[14].
Asysta przy zwycięskim golu w meczu finałowym przeciw Rosyjskiemu Komitetowi Olimpijskiemu wygranym przez Finlandię 2:1 - Marko Anttila oddał strzał, a tor lotu krążka zmienił Hannes Björninen, doprowadzając do zdobycia bramki (20 lutego 2022)[21][22]