Markus Granlund w barwach Calgary Flames (2014) | ||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | ||||||||||
Wzrost |
178 cm | |||||||||
Pozycja |
napastnik (środkowy) | |||||||||
Uchwyt |
lewy | |||||||||
Draft |
KHL 2011, numer: 24 (1 runda) | |||||||||
Draft |
NHL 2011, numer: 45 (2 runda) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Markus Granlund (ur. 16 kwietnia 1993 w Oulu) – fiński hokeista, reprezentant Finlandii, olimpijczyk.
Jego brat Mikael (ur. 1992) także jest hokeistą.
Wychowanek klubu Laser HT. Był również zawodnikiem młodzieżowych drużyn zespołu Kärpät w rodzinnym mieście Oulu. Od 2009 roku zawodnik klubu HIFK przechodził w nim kolejne szczeble kariery juniorskiej aż do drużyny seniorskiej. W KHL Junior Draft w maju 2011 roku został wybrany przez Saławat Jułajew Ufa (druga runda, numer 24). Miesiąc później w drafcie NHL z 2011 został wybrany przez Calgary Flames z numerem 45 w drugiej rundzie. W zespole HIFK rozegrał dwa pełne sezony SM-liiga 2011/2012 i 2012/2013. W debiutanckim sezonie 2011/2012 był najskuteczniejszym pierwszoroczniakiem ligi (podobnie jak brak Mikael w sezonie 2009/2010). W maju 2011 roku przedłużył kontrakt z klubem o dwa lata[1]. Po zakończeniu sezonu SM-liiga (2012/2013) podpisał kontrakt z kanadyjskim klubem Calgary Flames, który wybrał go dwa lata wcześniej w drafcie NHL[2], po czym klub przekazał go do zespołu farmerskiego Abbotsford Heat[3]. Później rozpoczął występy w Calgary Flames. Od lutego 2016 zawodnik Vancouver Canucks[4]. W czerwcu 2018 przedłużył kontrakt o rok[5]. W połowie 2019 został graczem Edmonton Oilers i w sezonie 2019/2020 występował równolegle w barwach Bakersfield Condors w AHL[6]. W lipcu 2020 został zawodnikiem rosyjskiego Saławatu Jułajew Ufa[7]. Po rozpoczęciu inwazji Rosji na Ukrainę na początku marca 2022 tj. na początku fazy play-off w sezonie KHL (2021/2022) odszedł z klubu (podobnie jak wszyscy nierosyjscy zawodnicy drużyny)[8][9][10].
W barwach juniorskich reprezentacji Finlandii uczestniczył w turniejach mistrzostw świata do lat 17 edycji 2010, mistrzostw świata do lat 18 edycji 2010, 2011, mistrzostw świata do lat 20 edycji 2012, 2013. Z reprezentacją seniorską brał udział w turnieju, zimowych igrzysk olimpijskich 2022.