Martine Duvivier

Martine Duvivier
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1953
Curgies

Wzrost

171 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja

Martine Duvivier, po mężu Jacquemin (ur. 4 stycznia 1953 w Curgies[1][2]) – francuska lekkoatletka, biegaczka średniodystansowa i sprinterka, olimpijka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Zajęła 5. miejsce w finale biegu na 800 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1970 w Paryżu[3]. Odpadła w eliminacjach tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium, a francuska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Duvivier, Colette Besson, Bernadette Martin i Nicole Duclos zajęła w finale 4. miejsce[1]. Odpadła w eliminacjach biegu na 800 metrów na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie oraz biegu na 400 metrów na uniwersjadzie w 1975 w Rzymie[4], a także eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[5].

Była mistrzynią Francji w biegu na 800 metrów w 1972 i 1973, wicemistrzynią na tym dystansie w 1971, a także brązową medalistką w biegu na 800 metrów w 1974 oraz w biegu na 400 metrów w 1976 i 1978[6].

Dwukrotnie poprawiała rekord Francji w sztafecie 4 × 400 metrów do czasu 3:27,52, uzyskanego 10 września 1972 w Monachium[7].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Duviver[2]:

  • bieg na 400 metrów – 53,76 (20 sierpnia 1978, Nicea)
  • bieg na 800 metrów – 2:02,0 s (9 sierpnia 1972, Warszawa)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Martine Duvivier [online], olympedia.org [dostęp 2022-11-11] (ang.).
  2. ↑ a b MARTINE DUVIVIER [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-11] (fr.).
  3. ↑ U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 113 [dostęp 2022-11-11] (ang.).
  4. ↑ Gilbert Rosillo, Universiades Turin (ITA) 1959 à Naples 2019. Participation des athlètes français par années [online], cdm.athle.com, 9 sierpnia 2019 [dostęp 2022-11-11] (fr.).
  5. ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 561 [dostęp 2022-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 14 czerwca 2022, s. 26, 45, 64, 83, 157 [dostęp 2022-11-02] (fr.).
  7. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 371. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]