Maso da San Friano (właściwie Tomaso D'Antonio Manzuoli, 1536-1571) – włoski malarz okresu manieryzmu, działał głównie we Florencji. Jego pseudonim wywodzi się od rodzinnej miejscowości malarza.
Giorgio Vasari wymienia go jako ucznia Piera Francesca Foschiego. W swojej malarskiej twórczości ulegał wpływom Fra Bartolomea, Andrei del Sarto, Jacopa Pontorma i Rossa Fiorentina (Nawiedzenie, 1560 dla kościoła San Pier Maggiore, Florencja).
Odniósł duży sukces zdobiąc katedrę w Prato oraz florenckie kościoły Ognissanti i Santa Felicita. Zaangażowany był również w dekorowanie Palazzo Vecchio.
Do jego najbardziej znanych uczniów należeli Jacopo da Empoli oraz Alessandro Fei.