Mateusz Correa Megallanes

Zobacz też: innych świętych o imieniu Mateusz.
Święty
Mateusz Correa Megallanes
Mateo Correa Magallanes
prezbiter i męczennik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1866
Tepechitlán

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1927
Durango

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

22 listopada 1992
bazylika św. Piotra na Watykanie
przez Jana Pawła II

Kanonizacja

21 maja 2000
plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

6 lutego

Atrybuty

palma

Szczególne miejsca kultu

Durango

Mateusz Correa Megallanes, (hiszp.) Mateo Correa Magallanes (ur. 23 lipca 1866 w Tepechitlán, zm. 6 lutego 1927 w Durango) – święty Kościoła katolickiego, działający na terenie diecezji Durango prezbiter, ofiara prześladowań antykatolickich zapoczątkowanych w okresie rewolucji meksykańskiej, męczennik[1][2][3][4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z ubogiej rodziny Rafaela Correa i Concepción Magallanes[5][6]. Studia odbył w seminarium duchownym w Zacatecas dzięki stypendium za wyniki w nauce[7][5]. Po otrzymaniu 20 sierpnia[5] 1893 roku święceń kapłańskich skierowany został do pracy na terenie diecezji Durango[2]. Mszę prymicyjną odprawił 1 września we Fresnillo[6]. Będąc administratorem parafii w Concepción del Oro, udzielił Pierwszej Komunii Świętej późniejszemu męczennikowi Michałowi Augustynowi Pro[7]. Kolejne probostwo objął w Colotlán, ale ścigany po wybuchu rewolucji schronił się w León[7]. W czasie gdy nasiliły się prześladowania katolików, po opublikowaniu w 1926 roku dekretu rządu E. Callesa nakazującego księżom opuszczenie parafii i przeniesienie do miast, pełnił obowiązki proboszcza w Valparaiso[8][2][3]. Pozostał na terenie posługi, pomieszkując w prywatnych mieszkaniach[5]. Za to, że pełnił obowiązki kapłańskie, trzykrotnie był aresztowany i więziony[3]. Apostolat realizował wśród ludzi ubogich, prowadząc ewangelizację na terenie diecezji Durango[9][2]. 30 stycznia[5] 1927 roku został zatrzymany, gdy udawał się z posługą sakramentu namaszczenia[3]. Nakłonił żołnierzy do uwolnienia zatrzymanego z nim syna chorej, do której został wezwany[3]. W czasie przesłuchań odmówił złamania tajemnicy spowiedzi[4], za co[10] z rozkazu generała E. Ortiza został rozstrzelany przed cmentarzem w Durango[3].

Atrybutem świętego męczennika jest palma[10].

Śmierć Mateusza Correa Megallanesa była wynikiem nienawiści do wiary (łac.) odium fidei[11], a przestępstwem posługa kapłańska[2]. Po zakończeniu procesu informacyjnego na etapie lokalnej diecezji, który toczył się w latach 1933–1988 w odniesieniu do męczenników okresu prześladowań Kościoła katolickiego w Meksyku, został beatyfikowany 22 listopada 1992 roku w watykańskiej bazylice św. Piotra, a jego kanonizacja na placu Świętego Piotra, w grupie Krzysztofa Magallanesa Jary i 24 towarzyszy, odbyła się 21 maja 2000 roku[12]. Wyniesienia na ołtarze Kościoła katolickiego dokonał papież Jan Paweł II[9][10].

Relikwie Mateusza Correa Megallanesa zostały przeniesione do kaplicy San Jorge Mártir[6] katedry w Durango, które jest miejscem szczególnego kultu świętego[7].

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (6 lutego)[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 452. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. ↑ a b c d e Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 456. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. ↑ a b c d e f Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 457. ISBN 978-83-7318-736-8.
  4. ↑ a b Dwudziestu pięciu męczenników meksykańskich.. „L’Osservatore Romano”. Numer 1/1993 (149) rok XIV (polskie), s. 15. Mario Agnes – redaktor naczelny; Czesław Drążek – redaktor wydania polskiego. L’Osservatore Romano. 
  5. ↑ a b c d e San Mateo Correa Magallanes, mártir. [dostęp 2013-05-16]. (hiszp.).
  6. ↑ a b c San Mateo Correa Magallanes. Diecezjalna Komisja kanonizacji. Archidiecezja Guadalajara. Meksyk.. [dostęp 2013-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)]. (hiszp.).
  7. ↑ a b c d San Mateo Correa, sacerdote. [dostęp 2013-05-16]. (hiszp.).
  8. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 451. ISBN 978-83-7318-736-8.
  9. ↑ a b Mateo Correa Magallanes. [dostęp 2013-05-16]. (hiszp.).
  10. ↑ a b c d Gianpiero Pettiti: San Matteo Correa Magallanes Sacerdote e martire. 2010-09-17. [dostęp 2013-05-16]. (wł.).
  11. ↑ I MARTIRI DEL NOSTRO SECOLO, BEATIFICATI DA GIOVANNI PAOLO II SPLENDIDE FIGURE DI VESCOVI, SACERDOTI, RELIGIOSI E LAICI. (poz. 19). [dostęp 2013-05-16]. (wł.).
  12. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 459. ISBN 978-83-7318-736-8.