Matt Goss po lewej | |
Imię i nazwisko |
Matthew Weston Goss |
---|---|
Pseudonim |
Matt |
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
piosenkarz, autor tekstów piosenek |
Aktywność |
od 1986 |
Wydawnictwo |
Universal Music Ireland Ltd., TMG Records, Decca (UMO), Concept Music, Lewisham Records, Matt Goss |
Powiązania | |
Zespoły | |
Bros (1986–1992) | |
Strona internetowa |
Matt Goss, właśc. Matthew Weston Goss[1] (ur. 29 września 1968 w Lewisham w Londynie) – brytyjski piosenkarz, muzyk, autor tekstów piosenek, perkusista, gitarzysta i producent muzyczny.
Urodził się dwa miesiące przed terminem w dzielnicy Londynu – Lewisham, ze swoim bratem bliźniakiem – starszym o 11 minut Lukiem[2][3] jako syn Carol Phillips i Alana Gossa[4]. Kiedy miał pięć lat, jego rodzice rozwiedli się. Jego matka dwa lata później związała się z Tonym Philipsem, ojcem dwójki dzieci – Carolyn i Adama.
W latach 1986–92 wraz ze swoim bratem i Craigiem Loganem tworzył brytyjski boys band dance-pop Bros. Grupa nagrała trzy albumy i jeden wideo album[5] oraz wylansowała wówczas takie przeboje jak „When Will I Be Famous?” (1987), „Drop The Boy” (1988), „I Owe You Nothing” (1988), „I Quit” (1988), „Cat Among the Pigeons”/„Silent Night” (1988), „Too Much” (1989), „Chocolate Box” (1989), „Sister” (1989), „Madly in Love” (1990), „Are You Mine” (1991) czy „Try” (1991).
Trzy lata po rozpadzie Bros, w 1995 nagrał swój debiutancki solowy album The Key, na którym znalazł się tytułowy hit Top 40 (1996)[6] i cover przeboju z 1985 roku „If You Were Here Tonight” Alexandra O’Neala[7]. Wspomagał także wokalnie Terence’a Trenta D’Arby’ego w utworze „Supermodel Sandwich W/Cheese” (1995), pochodzącym z albumu D’arby’ego Vibrator[8].
W 1997 nawiązał współpracę z włoskim producentem Joe T. Vanellim, by nagrać album One pod pseudonimem Co*Bra. Po wylansowaniu przeboju „I’m Coming with Ya” (Idę z tobą), w 2003 dotarł do finału reality show Gordona Ramsaya Hell’s Kitchen. Piekielna Kuchnia i wydał swój drugi album Early Side of Later. Nagrał dwa single z Minimal Chic: „I Need the Key” (2004) i cover grupy U2 „With or Without You” (2006). Potem przeniósł się do Los Angeles, aby skoncentrować się na karierze w Stanach Zjednoczonych>[9].
W 2009 roku podpisał kontrakt z choreografką Robin Antin, założycielką grupy taneczno-muzycznej The Pussycat Dolls, samofinansował trzecią płytę długogrającą Gossy. Regularnie koncertował w Palms Casino Resort w Las Vegas[10]. W styczniu 2010 podpisał trzyletni kontrakt z Caesars Palace jako główna atrakcja, gdzie występował w piątkowe i sobotnie wieczory w Cleopatra’s Barge, a także w Royal Albert Hall w Londynie (19 października 2010, 21 października 2011). W lutym 2011 pojawił się w kampanii reklamowej telewizji Yorkshire Tea. W 2013 powrócił do studia i nagrał swój czwarty studyjny album Life You Imagine.
Napisał także autobiografię More Than You Know: The Autobiography (wyd. 28 października 2005)[11] i książkę dla dzieci Miś Crimbo (Bear Crimbo, wyd. 1 września 2009)[12].
Rok | Tytuł | Pozycja na UK Singles Chart[13][14] | Album |
---|---|---|---|
1995 | "The Key" | #40 | The Key |
1996 | "If You Were Here Tonight" | #23 | |
"Heaven is 10 Zillion Light Years Away" | — | ||
1997 | "Love Sweet Love" jako Co*Bra |
— | One |
"Living for the City" jako Co*Bra |
— | ||
2003 | "I'm Coming With Ya" | #22 | – |
2004 | "Fly" | #31 | Early Side of Later |
"I Need the Key" (Minimal Chic, gościnnie Matt Goss) |
#54 | – | |
2006 | "It's the End of the Road" | — | |
2009 | "Evil" | — | Gossy |
2010 | "Firefly" (Paul Oakenfold, gościnnie Matt Goss) |
— | – |
2011 | "Fighting For Love" | — | |
2013 | "Strong" | — | Life You Imagine |
2016 | "Gone Too Long" | TBD | TBD |