Matthias Buchinger
 Autoportret | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
rysownik, grawer, muzyk, konstruktor instrumentów muzycznych i iluzjonista |
Matthias Buchinger, ps. „Mały Człowiek z Norymbergi” (ur. 2 czerwca 1674 w Onolzbach, zm. ok. 1740 w Cork) – niemiecki rysownik, grawer, muzyk, konstruktor instrumentów muzycznych i iluzjonista.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Buchinger urodził się w biednej rodzinie 2 czerwca 1674 roku w Onolzbach jako dziewiąte dziecko. Z powodu wad wrodzonych nie posiadał kości długich kończyn i stóp, a dłonie znajdowały się tuż przy tułowiu. Obecnie schorzenie to diagnozuje się jako fokomelię[1].
W dzieciństwie był ukrywany w domu przez rodziców wstydzących się jego deformacji, później jednak próbowali znaleźć mu zajęcie, dzięki któremu mógłby zarobkować i nie być ciężarem dla rodziny. Spędzając w dzieciństwie życie w zamknięciu w domu rozwijał talenty artystyczne, nauczył się profesjonalnej gry na flecie, trąbce, oboju, cymbałach i dudach, budował także inne instrumenty, w tym niektóre własnego pomysłu[1].
Oprócz zdolności muzycznych ćwiczył się w kaligrafii, tworzył także kaligrafowane miniatury, które można było oglądać wyłącznie przez szkło powiększające. Jako najemny artysta rysował portrety, herby, drzewa genealogiczne i pejzaże. Jednym z najbardziej znanych dzieł Buchingera jest autoportret, na którym we włosach ukrył teksty siedmiu psalmów oraz modlitwę Ojcze nasz. Jako grawer wykorzystywał natomiast samodzielnie przystosowane do swoich potrzeb narzędzia[1].
Po osiągnięciu dorosłości przestał się ukrywać i zaczął występować publicznie, najpierw w Norymberdze, a następnie w innych miastach niemieckich[1]. Był znany jako Mały Człowiek z Norymbergi, jako że miał jedynie 74 cm wzrostu[2]. Jego publiczność stanowili wielokrotnie możni, włącznie z książętami i cesarzem. W 1701 roku Buchinger wyjechał w podróż do Szkocji i Anglii. Na Wyspy Brytyjskie wyjechał ze świtą Jerzego I, któremu miał nadzieję przedstawić instrument muzyczny własnego pomysłu i otrzymać pensję, która pozwoliłaby mu utrzymać się bez konieczności publicznych występów. Jednakże król zadowolił się wysłaniem jednorazowego prezentu[3]. Na Wyspach dawał występy zarówno na ulicach, jak i w domach możnych. W latach 1720. występował w Irlandii. Równocześnie na zamówienie wykonywał grafiki i grawerunki[1].
Data śmierci nie jest pewna, przyjmuje się rok 1740, a jako miejsce śmierci wskazuje się Cork w Irlandii. W testamencie zapisał swoje ciało uczelni w Cork do badań medycznych[1].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Żonaty czterokrotnie, miał jedenaścioro dzieci oraz prawdopodobnie przynajmniej troje kolejnych dzieci nieślubnych. Cieszył się dużym powodzeniem u kobiet, ludowe plotki przypisywały mu setkę kochanek i blisko siedemdziesiąt dzieci. Od jego nazwiska powstało określenie bucik Buchingera, które pod koniec lat 1780. było eufemizmem określającym pochwę[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Mariusz Wawrzeńczak: Matthias Buchinger geniusz bez rąk i nóg. [w:] Historia.org.pl [on-line]. Historia.org.pl, 2016-01-09. [dostęp 2016-01-31]. (pol.).
- ↑ Wordplay: Matthias Buchinger’s Drawings from the Collection of Ricky Jay. The Metropolitan Museum of Art. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).
- ↑ From The Dublin Penny Journal, Volume 1, Number 44, April 27, 1833. libraryireland.com. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).