Meadowcroft
 nr rej. 78002480[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
Położenie na mapie Pensylwanii  | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
 40°17′11″N 80°29′30″W/40,286389 -80,491667
| |
Meadowcroft – nawis skalny znajdujący się w Pensylwanii, około 48 kilometrów na południowy zachód od Pittsburgha[2]. Stanowisko archeologiczne zawierające jedne z najwcześniejszych śladów pobytu ludności paleoindiańskiej na kontynencie amerykańskim[1]. W 2005 roku wpisane zostało na listę National Historic Landmark[1].
Prace archeologiczne pod nawisem zostały rozpoczęte w 1973 roku przez Jamesa M. Adovasio. Wykopaliska odsłoniły najdłuższą znaną sekwencję stratygraficzną na obszarze Nowego Świata, osadnictwo indiańskie w tym miejscu trwało od późnego plejstocenu do końca XVIII wieku[2]. Najniższa warstwa, datowana metodą radiowęglową na ok. 19,6-17,1 tys. lat temu, zawiera narzędzia kamienne z płaskim retuszem częściowo bifacjalnym i odłupki z retuszem płaskim[3]. Jeżeli uzyskane daty są poprawne, odkrycia te wskazywałyby na bardzo wczesne początki horyzontu kultury Clovis[4]. Chronologia najwcześniejszych znalezisk jest jednak kwestionowana z powodu występowania w pobliżu stanowiska węgla kopalnego mogącego skazić próbki oraz obecności w warstwie pyłków roślinnych nieodpowiadających warunkom peryglacjalnym[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Meadowcroft Rockshelter. focus.nps.gov. [dostęp 2016-08-31]. (ang.).
- ↑ a b The Oxford Companion to Archaeology. edited by Neil Asher Silberman. T. 2. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 289. ISBN 978-0-19-973578-5.
- ↑ a b Wielka Historia Świata. T. 1. Świat przed „rewolucją” neolityczną. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2004, s. 527. ISBN 83-85719-81-4.
- ↑ Encyklopedia Historyczna Świata. T. 1. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 498. ISBN 83-85909-48-6.