Wiecznie zielone drzewa o wysokości 3–6–(20) m, rzadziej krzewy[6], o pędach rzadko rozgałęziających się[4]. Nagie lub pokryte włoskami gruczołowymi[7]. U niektórych gatunków nowe przyrosty gałązek czernieją, a w kolejnych latach drewnieją i bieleją[6].
Skrętoległe, często skupione na końcach pędów[4]. Blaszki liściowe cienkie i błoniaste do twardych i skórzastych, w zależności od gatunku[7], o wielkości 3,5–56 × 1,5–22 cm[6]. Po uschnięciu czernieją[7]. Kształt odwrotnie lancetowaty, podługowaty do szeroko odwrotnie jajowatych lub szeroko eliptycznych[6]. Brzegi blaszki ząbkowane na całej długości lub tylko w części dystalnej, rzadziej całe. Użyłkowanie liścia pierzaste. Aparat szparkowy anomocytyczny[7].
Zebrane w otwarte wiechy[6], z rozgałęzieniami zakończonymi gronami, lub zredukowane (u M. crenata[6]) do dwóch gron[7]. Oś główna kwiatostanu od 3 do 60 cm[6]. U M. modestei kwiatostan wsparty podsadką[6]. Kwiaty średniej wielkości, wsparte dwoma przysadkami. Kielich w kształcie spodka z 5 drobnymi ząbkami. Płatki korony nachodzące na siebie, białe, żółte lub różowe, odginające się. Pięć pręcików. Zalążnia trójkomorowa, ale tylko w jednej komorze znajduje się płodny zalążek.
Ukośnie elipsoidalne pestkowce brzusznie z dwoma dużymi, jałowymi komorami i trzecią, grzbietową komorą zawierającą nasiono. Zielony, gdy niedojrzały, od fioletowego do czarnego po dojrzeniu. Endokarp zdrewniały[7].
Gatunki z tego rodzaju występują w zimozielonych lasach z reguły mniej lub bardziej wilgotnych. Najczęściej spotykane są na rzędnych od 500 do 1500 m n.p.m., ale w rejonie Masaloa schodzą niemal do poziomu morza[4].
Jeden z rodzajów w rodzinie Torricelliaceae[8]. W połowie XX wieku zaliczany bywał do dereniowatychCornaceae, a najczęściej do monotypowej rodziny Melanophyllaceae. Tak było jeszcze w systemie APG II z 2003[9]. Jego właściwą pozycję systematyczną ujawniły badania molekularne opublikowane w 1997, potwierdzające jego bliskie związki z kilkoma rodzajami także wyodrębnianymi w osobne rodziny (Aralidium, Toricellia i Griselinia)[4]. Przynależność rodzaju do Torricelliaceae przyjmowana jest od systemu APG III z 2008[10].
↑ abcdeGeorge E. Schatz: Generic Tree Flora of Madagascar. Royal Botanic Gardens, Kew & Missouri Botanical Garden, 2001, s. 255-256. ISBN 1-900347-82-2.
↑David Gledhill: The names of plants. Wyd. 4. Cambridge University Press, 2008. ISBN 978-0-521-86645-3. Brak numerów stron w książce
↑ abcdefghSchatz Georg E., Lowry II Porter P. i Wolf Anne-Elizabeth. Endemic families of Madagascar. I. A synoptic revision of Melanophylla Baker (Melanophyllaceae). „Adansonia sér. 3”. 20 (2), 1998.brak numeru strony
↑ abcdefG.M. Plunkett et al.: Torricelliaceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. 15: Flowering Plants. Eudicots. Apiales, Gentianales (except Rubiaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 2018, s. 553. ISBN 978-3-319-93604-8. (ang.).
↑Genus: Melanophylla. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2020-07-18].
↑Angiosperm Phylogeny Group. An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG II. „Botanical Journal of the Linnean Society”. 141 (4), s. 399–436, 2003. DOI: 10.1046/j.1095-8339.2003.t01-1-00158.x.